Gorąca samba i egzotyczne tancerki z Japonii. Zobacz zdjęcia z niezwykłego spektaklu

Elżbieta Szlufik-Pańtak dyrektor Kieleckiego Teatru Tańca

Elżbieta Szlufik-Pańtak dyrektor Kieleckiego Teatru Tańca

- Zapraszam na drugą część festiwalu, którą rozpocznie 12 sierpnia widowisko taneczno-muzyczne Chopin z udziałem takich gwiazd jak Urszula Dudziak czy Aga Zaryan. 15 sierpnia odbędzie się występ solistów Baletu Maryjskiego z Sankt Petersburga, a festiwal zakończy wieczorek taneczny "Przy Fontannie".

Na Scenie Kieleckiego Teatru Tańca wystąpili międzynarodowi artyści wielkiego formatu. Publiczność mogła zapoznać się bliżej z różnorodnymi formami tańca, charakterystycznymi dla danych narodowości.

Gorąca samba w wykonaniu formacji Axe Bahia rozpoczęła sobotni spektakl. Barwny występ wzbogacono o kolorowe stroje i piękne pióropusze, a tancerzom towarzyszył zespół muzyczny Bloco Central. Całość przyniosła efekt ognistego widowiska, które rozgrzało publiczność.

Tancerka Romana Agnel przygotowała na ten wieczór wyjątkowy pokaz tańca cygańskiego. Nad płonącym ogniem wykonała przejmującą choreografię własnego autorstwa.

Balet dworski Cracovia Danza zaprezentował spektakl oparty na muzyce tanecznej Fryderyka Chopina. Widowisko pozwoliło widzom przenieść się w świat XIX-wiecznych dworków, bali i różnorodnych form polskiego tańca.

Artyści Baletu Zespołu Pieśni i Tańca Śląsk swoimi występami zabrali widzów na taneczną wycieczkę po Azji. Spektakl zawierał elementy tańca chińskiego, japońskiego, mongolskiego i nepalskiego. Do każdego z nich dopasowano muzykę, jak i orientalne kostiumy.

Z tańcem orientalnym zapoznała publiczność Samira, wykonując solowy występ w stylu arabskim.

Występ wirującego derwisza Kimo, prezentującego tanourę - folklorystyczny taniec egipski, dosłownie zakręcił publiczności w głowie. Dał on niesamowity pokaz, który został nagrodzony gromkimi brawami. To on był gwiazdą sobotniego wieczoru.

- Takiego widowiska w Kielcach nie było od dawna! - mówili widzowie po zakończeniu spektaklu. Wszyscy z wypiekami na twarzach opuszczali budynek pochłonięci w rozmowach o tym, czego właśnie byli świadkami.