Izabela Gajewska po raz drugi z rzędu została Nauczycielem na medal

Po raz drugi z rzędu została Pani „Nauczycielem na medal”. Co trzeba robić aby to osiągnąć?
Już rok temu byłam z tego powodu bardzo zaskoczona, a teraz jestem w szoku. Po prostu robiłam swoje. No, może trochę więcej, bo społeczność uczniowska wybrała mnie szkolnym Rzecznikiem Praw Ucznia. Takiej funkcji nie ma w każdej szkole a jest to zależne od decyzji dyrektora.

Na czym dokładnie polega sprawowanie tej funkcji?
Pomagam uczniom interpretować różne przepisy, rozstrzygam sporne sprawy pomiędzy uczniami czy pomiędzy uczniami a nauczycielami. Zawsze są to sprawy bardzo delikatne. Niedawno jeden z uczniów poczuł się niesprawiedliwie potraktowany przez nauczyciela. Porozmawiałam z nim a następnie z koleżanką, która uzasadniła swoją decyzję. Okazało się, że uczeń nie do końca wywiązał się ze swoich szkolnych obowiązków. Uregulowaliśmy też ilość sprawdzianów w szkole. Jedna klasa może mieć najwyżej trzy sprawdziany w tygodniu, ale nie więcej niż jeden dziennie.

A co dzieje się w szkolnym kole wolontariatu w „trzynastce”?
Tradycyjnie bardzo dużo, więc dobrze się stało,że jest nas teraz cztery opiekunki koła. Kontynuujemy zadania rozpoczęte jeszcze w ubiegłym roku. Po raz piąty obchodziliśmy Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień. Tego dnia funkcjonowała w szkole poczta życzliwości. Każdy mógł „wysłać” przez nią życzenia dla kolegów czy pracowników szkoły. Na przykład „Cieszę się, że jesteś w naszej klasie”, albo „Jak dobrze, że jesteś moją przyjaciółką”. Dodam, że poczta funkcjonowała w 4 językach. Teraz szykujemy się do akcji „I ty możesz zostać Mikołajem”, dzięki której najmłodsi uczniowie dostaną upominki od starszych. Następnie zacznie się szykowanie paczek żywnościowych dla starszych mieszkańców naszego osiedla. Przy współpracy z Caritasem w ubiegłym roku takie paczki trafiły do 50 osób a rozwozili je rodzice naszych uczniów.

Co nowego słychać w Pani klasie VI C ?
Bez przerwy coś nowego. Jestem ich nauczycielką polskiego, angielskiego i wychowawczynią, więc spędzamy ze sobą 11 godzin w tygodniu. Mam w klasie sportowców, muzyków, plastyków. Na lekcjach wychowawczych kto chce opowiada o swoich pasjach, sukcesach. Nawet o przeczytanych książkach. Obserwuję, jak wzajemnie "zarażają się" nowymi zainteresowaniami. A Daniel, który gra w futbol w Juvencie, jest powoływany do kadry „Polish soccer skills”. Mamy też w klasie „Półkę prestiżu” z różnymi trofeami, w tym moim konkursowym medalem z ubiegłego roku. To pomysł VI C.

Skoro jesteśmy przy futbolu: myśli Pani o ustrzeleniu konkursowego hat tricka?
Ja po prostu uwielbiam te dzieci. Swoich nie mam, więc oddaję im wszystko i dostaję od nich zwrotną energię do pracy.