Jak najładniej ruszać biodrami?

Choć karnawał się już skończył, to każdy z nas myśli o dobrej zabawie w tanecznych rytmach i utęsknieniem wyczekuje na koniec czterdziestodniowego odwyku. Zanim jednak przystąpimy do części ,,artystycznej" imprezowania, wiele osób decyduje się na mały trening, bo nie każdy potrafi tak zgrabnie ruszać bioderkami jak gwiazdy salsy.

Kieleckie Centrum Tańca "Swing Studio" zorganizowało akcję o nazwie Swing Student, która umożliwia studentom naukę Tańca Towarzyskiego za 30 złotych od osoby miesięcznie.

Trochę szczegółów

Trochę szczegółów

Dla par organizatorzy proponują dwumiesięczny kurs tańca, podczas którego studenci uczą się podstaw 10 Tańców Towarzyskich (krok podstawowy + min. 2 figury). Po ukończeniu kursu uczestnicy mogą kontynuować przygodę z tańcem w formie sportowej lub jako hobby na poziomie bardziej zaawansowanym.
Nowatorskim rozwiązaniem jest grupa Latin Lady Solo wyłącznie dla pań, o charakterze latynoamerykańskim. Ponadto jak gwarantują organizatorzy, program zajęć skonstruowany jest w taki sposób, aby nie tylko wyćwiczyć kroki podstawowe, ale przede wszystkim, pomóc przełamać często spotykane u młodych ludzi bariery, takie jak wstyd, czy brak odwagi.

- Na naukę tańca nigdy nie jest za późno - zaznacza trener. - Taniec jest sposobem na prowadzenie zdrowego trybu życia, ale jednocześnie jest tak przyjemnym zajęciem, że człowiek w każdym wieku może w nim odnaleźć swoją życiową pasję.

Swing Student jest pierwszym tego typu programem edukacyjnym. Wszystkie treningi prowadzą wielokrotnie utytułowani tancerze, a forma zajęć jest bardzo przystępna dla przeciętnego studenta.

Ci z was, którzy pamiętają Turniej Tańca Towarzyskiego podczas ubiegłorocznych Juwenaliów, wiedzą, że Kieleckie Centrum Tańca tworzą ludzie młodzi, którzy ucząc, potrafią swoją pasją zarażać innych.

Pot ścieka po plecach, a ja tańczę

Kiedy przed pierwszą lekcją weszłam do szatni, na twarzach dziewczyn widać było dziwny grymas. Jakby na czole miały wypisane ,,Co ja tu robię?". Ktoś powiedział, że już kiedyś tańczył salsę, ktoś inny, że przez całą podstawówkę chodził na balet. No ładnie, ja do tej pory z tańcem miałam tyle wspólnego co mucha z fruwaniem w beczce smoły. Ale skoro już przyszłam, to zostałam do końca zajęć.

Pierwsze słowa, które padły z usta trenera oznajmiły nam, że ,,NIE JESTEŚMY TU PO TO ŻEBY SIĘ UCZYĆ KROKÓW TANECZNYCH".

- O co mu chodzi? - pomyślałam. Ale szybko przekonałam się, w czym rzecz. Przyszłyśmy się nauczyć tańczyć, kroki przy okazji. Niemal co minutę ktoś upominał nas abyśmy się nie garbiły, bo w takiej pozycji to nawet wujek na weselu będzie się wstydził z nami zatańczyć. Non stop z rękoma podniesionymi do boków i z prościutkim kręgosłupem ćwiczyłyśmy kolejne figury.

Uwagi typu jak trzymać ręce, czy jak najładniej biodrami ruszać, okazały się bezcenne. Po 90 minutach, gdy z powrotem siedziałyśmy w szatni, a pot strumieniami ściekał po plecach, gdy kręgosłup odmawiał posłuszeństwa nadwyrężony przez trzymanie prawidłowej postawy, na twarzach widać było tylko czerwone rumieńce i uśmiech, a napis na czołach zmienił się na ,,już nie mogę się doczekać następnych zajęć".

Dziś, kiedy mam za sobą już kilka lekcji wiem, że ten kurs coś we mnie odmienił. Już nie wstydzę się wychodzić na parkiet, a na dyskotece nie zwracam uwagi na to, czy tańczę kroki rumby czy czaczy, bo wiem jak ruszać ciałem żeby ładnie wyglądać.