Krystyna Lach, Sołtys Roku, lubi to co robi

Krystyna Lach

Krystyna Lach

Z domu Łyżwińska, sołtys Rataj, urodziła się w 1951 roku w Wąchocku. Jest spod znaku Barana. Chodziła do szkoły Podstawowej w Wąchocku, potem do Technikum Mechanicznego w Starachowicach "przy zegarach". Pierwszą pracę miała w byłej Fabryce Samochodów Ciężarowych Starachowice w Zakładzie Narzędzi, gdzie byli fachowcy najwyższej klasy. Pracowała jako frezer, około 10 lat. Zamężna, ma troje dorosłych dzieci i sześcioro wnuków. Jerzy Lach, jej mąż jest leśniczym Nadleśnictwa Skarżysko-Kamienna. Jest sołtysem rataj trzecią kadencję.

Podczas ostatniego zjazdu sołtysów w Wąchocku odebrała puchar i dyplom od marszałka województwa świętokrzyskiego oraz cenną nagrodę od burmistrza Wąchocka. Jest jedną z trzech pań w powiecie starachowickim, które otrzymały taki tytuł w swoich gminach.

Kazimierz Cuch: Dlaczego została pani sołtysem?

Krystyna Lach: -To była wola mieszkańców Rataj. Koleżanka zgłosiła mnie, jako kontrkandydatkę dla Tadeusza Underlika, wieloletniego sołtysa naszej wsi. Zdecydowanie z nim wygrałam w tajnym głosowaniu. Widocznie się sprawdziłam, jako sołtys, skoro mieszkańcy Rataj wybierają mnie na kolejne kadencje.

Jak długo zamierza pani być sołtysem?

-Tak długo, jak długo będą mnie chcieli mieszkańcy Rataj i jak długo pozwoli zdrowie. Chociaż czasami ta funkcja bywa uciążliwa, to mnie cieszy. Lubię ludzi, lubię kontakty z ludźmi. Cieszy mnie załatwianie spraw publicznych, dla wsi.

Co jest najtrudniejsze w pełnieniu tej funkcji z wyboru?

- Niemożność załatwienia spraw palących, bardzo ważnych dla sołectwa. Ja łatwo się nie poddaję, ale czasami bywam bezsilna. Czasami mam trudności w dotarciu do niektórych ludzi. Długo muszę ich przekonywać. Bardzo się cieszę, gdy mi się to uda.

Jak należy traktować wyborców, by nie wywoływać konfliktów, by byli zadowoleni?

-Długo i cierpliwie słuchać. Starać się ich zrozumieć, ich racje. Jeżeli są one nierealne, niemożliwe do załatwienia, dogłębnie, spokojnie wyjaśnić.

Co jest najważniejsze w pani pracy społecznej?

- Uczciwie podchodzić do ludzi i do problemów.

Jak rodzina przyjmuje pełnienie przez panią funkcji sołtysa?

-Nie są zbyt zadowoleni, ale tolerują te moje " fanaberie". Woleliby mieć mnie tylko dla siebie.

Jakie są pani zamiłowania pozazawodowe?

- Lubię pracę w ogródku, szczególnie przy uprawie kwiatów. Kupiłam sobie kijki do nordic walking i zamierzam spacerować. Uwielbiam podróże. Zwiedziłam prawie całą Europę.

Do którego państwa chciałaby pani jeszcze pojechać?

-Ciekawi mnie sytuacja w Rosji i sama Rosja. Chciałabym stanąć na Placu Czerwonym w Moskwie i popatrzeć na Kreml. Drugie miejsce, to norweskie fiordy.

Jak pani odpoczywa?

- W ogródku i w domu.

Co jest pani największą radością w życiu?

- Moja kochana rodzina, szczególnie wnuki, których uwielbiam.

Na co pani wydaje najwięcej pieniędzy z domowego budżetu?

- Na utrzymanie domu, na prasę. Lubię czasopisma przyrodnicze i kobiece.

Jakie jest pani motto życiowe?

- Pracować dla innych, dla rodziny, dla ludzi. To daje radość, przynajmniej mnie.

Co chciałaby pani przekazać czytelnikom Echa Dnia, szczególnie mieszkańcom powiatu starachowickiego, jaką refleksję życiową?

- By się szanowali, wzajemnie lubili. Apeluję by dbać o czystość naszego otoczenia. Mam wzory takiej czystości z moich wyjazdów na Zachód. Ubolewam, że w Polsce jest brudno.