Małgorzata Żesławska z Krzepina Sołtysem Roku w powiecie włoszczowskim! Jej praca jest wyjątkowa. Zobaczcie zdjęcia

Funkcję sołtysa pełni pierwszą kadencję. Ma 32 lata, jest magistrem w dziedzinie zarządzania finansami. Na co dzień nie pracuje zawodowo, poświęca się rodzinie. Ma męża Grzegorza, z którym prowadzi gospodarstwo rolne i siedmioletnią córkę Julię, uczennicę pierwszej klasy szkoły podstawowej. Mnóstwo czasu poświęca na działania na rzecz społeczności Krzepina.

- Zostałam wybrana na sołtysa, ponieważ w naszej małej wsi, która liczy zaledwie 60 stałych mieszkańców nie ma zbyt wielu młodych mieszkańców, którzy mogliby podjąć się tej funkcji, a ja nie pracuję zawodowo i od zawsze garnęłam się do wszelkich działań na rzecz społeczności. Można powiedzieć, że społecznictwo mam we krwi. Dlatego też mieszkańcy Krzepina powierzyli mi tę funkcję i mam nadzieję, że są zadowoleni. Wiem, że mają do mnie zaufanie i widzą działania na rzecz lokalnej społeczności. Staram się jak mogę, by wszystkim żyło się lepiej. Niedawno wyremontowaliśmy świetlicę, którą urządzamy w budynku po dawnym sklepie GS za pieniądze z funduszu sołeckiego i dzięki dotacji gminy. Udało nam się już wymienić w budynku okna, drzwi. Zostały jeszcze prace wewnątrz obiektu, ale na to potrzeba o wiele więcej środków, których obecnie nie mamy. Robimy to na potrzeby naszych mieszkańców, ale i osób, głównie ze Śląska, którzy mają u nas domy letniskowe i okresowo przebywają na naszym terenie

– mówi sołtys Małgorzata Żesławska.

Jak opowiada, bycie sołtysem to ważna rzecz. - Reprezentuję wieś, staram się, aby jak najwięcej dla niej udało się zrobić. Słucham głosów mieszkańców na każdy temat. To, że jest nas tu mało, nie oznacza, że mało jest problemów. Jak w każdej społeczności są kłopoty, sprawy do załatwienia, trzeba zadbać o drogi. Jest odpowiedzialność, ale ja to lubię. Jak uda mi się załatwić sprawę, pomóc – bardzo się cieszę.

- Tytuł Sołtysa Roku sprawił mi ogromną radość i bardzo jestem z niego dumna. Widać, że mieszkańcy doceniają moje starania, mimo że czasy pandemii są ciężkie i wiele zmieniają we wszystkich planach. Jestem zawsze do dyspozycji mieszkańców. Zawsze mogą do mnie przyjść lub zadzwonić. Niektórzy korzystają chętnie z mojej pomocy, dotyczy to także ludzi w starszym wieku do których trzeba zajrzeć, porozmawiać, wykupić im leki. Czuję się potrzebna i dobrze radzę sobie sołtysowanie z życiem rodzinnym. I córka, i mąż wspierają mnie w tym działaniu, chociaż oczywiście także potrzebują uwagi. Staram się dobrze godzić te obowiązki, ale na własne zainteresowania czasu już nie wystarcza – mówi najlepsza sołtyska.