Mało obiektywny poradnik przed świętami wielkanocnymi

Wielkanoc jak z obrazka możliwa jest chyba tylko w reklamach promowanych przy okazji świąt produktów, na niemodnych już dzisiaj kartkach pocztowych i filmach, które mają wzruszać i bawić. Nie znaczy to jednak, że powinniśmy w tym czasie iść na kompromis. Niech pytania o spóźniające się z przyjściem na świat dzieci, babcię przy świątecznym stole i spacer nie zakończą się awanturą. I wrzućmy sobie na luz w sprawie polityki. Już niejedna rodzinna biesiada - podlana mniejszą lub większą ilością wody rozmownej - potrafiła skutecznie zrobić z wuja Stefana pisowskiego poplecznika, z cioci Haliny niepoprawną platformerską ideolożkę, a teraz jeszcze młodemu Karolowi przyprawi gębę awanturnika z KOD-u.

Zaczęliśmy od stołu - podpowiedzieliśmy, jak rozmawiać, aby nie nabawić się niestrawności, teraz pora zająć się samymi potrawami - co jeść, ile, w jakich proporcjach, czym łagodzić często opłakane skutki nadmiernego apetytu.

Na horyzoncie już widać tradycyjnie ucztowanie przy suto zastawionym stole. W żadnym przypadku z tego nie rezygnujmy, ale nie zapominajmy także o złotym środku - umiarze. Jeśli chcemy przeżyć Wielkanoc zdrowo i bez problemów żołądkowych, nie przejadajmy się, nie sięgajmy po wszystkie smakołyki na siłę. Nie chodzi o to, by skrzętnie liczyć kalorie - diety pozostawmy na boku, lecz o to, by się po prostu dobrze czuć. Decydujmy się na mniejsze porcje, nie wszystko przegryzajmy chlebem, do tłustego majonezu dodajmy trochę jogurtu naturalnego. Możemy wspomagać się ziołowymi herbatkami, które dobrze wpłyną na trawienie. I co najważniejsze - nie róbmy z jedzenia głównego bohatera świąt.

Pamiętajmy też o osobach, dla których Wielkanoc to przede wszystkim przeżycie religijne. Dzisiejsza droga krzyżowa, to nie jest spacer; jutrzejsze święcenie pokarmów ma znacznie głębszy wymiar niż wyprawa z kolorowym koszyczkiem, a idący w niedzielę na mszę rezurekcyjną, to nie osoby, które po prostu chciały wcześniej wstać i mieć dłuższy dzień. Dla wierzących to jest prawdziwa Wielkanoc...