Miasto chce pomagać w usuwaniu toksycznych materiałów

Ksylamit występuje na pewno w osiedlu Sady, bo Kielecka Spółdzielnia Mieszkaniowa wykonała badania, które potwierdziły jego występowanie, oraz na Bocianku. Te dwie spółdzielnie już wystąpiły do miasta o pomoc w jego usuwaniu.

- Można podejrzewać, że ksylamit jest także w innych budynkach stawianych w tym samym czasie, bo wówczas taka była technologia. W przyszłym roku chcemy przeprowadzić inwentaryzację, aby się dowiedzieć, gdzie mamy ksylamit, a w następnych latach pomagać lokatorom w pozbywaniu się go - przyznaje Robert Urbański, dyrektor Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Miasta w Kielcach. - To jednak zależy od radnych, czy zdecydują się przeznaczyć pieniądze na ten cel. Potrzebujemy na przyszły rok 200 tysięcy złotych.

Ksylamit to środek chemiczny używany do konserwacji drewna. Używany był w budownictwie od 1965 do 1993 roku. Wydziela nieprzyjemny zapach, który po wywietrzeniu znika, ale szybko powraca po zamknięciu okna. Przebywanie w pomieszczeniu z ksylamitem wywołuje bóle głowy, nudności i złe samopoczucie. Gdy zaczęto go używać, panowało przekonanie, że te objawy z czasem ustąpią. Niestety, tak nie jest, a na dodatek odkryto rakotwórcze działanie ksylamitu.

Miasto chce finansować odbieranie ksylamitu, transport i utylizację. Za jego usunięcie i zastąpienie nowym materiałem musi zapłacić lokator czy spółdzielnia mieszkaniowa.

Z miejskiej kasy ma być dalej opłacana likwidacja azbestu. Program cieszy się coraz większym powodzeniem. W tym roku po raz pierwszy skorzystały z niego, oprócz właścicieli domów jednorodzinnych, spółdzielnie mieszkaniowe.

Na usuwanie azbestu miasto wydało w tym roku 1 milion złotych. Zakres pomocy jest szerszy niż przy ksylamicie, ponieważ miasto płaci także ze usunięcie azbestu.
Komisja Gospodarki Komunalnej zaakceptowała oba programy, ale musi je jeszcze przegłosować Rada Miasta, aby mogły być realizowane.