Michał Haśnik, Człowiek Roku w powiecie i w kategorii Religia urodził się... w Wielki Piątek

Jak Ksiądz wspomina dzieciństwo, kim byli rodzice, miał Ksiądz rodzeństwo?
- Dzieciństwo wspominam bardzo dobrze. Mogę stwierdzić, że było to nie aż tak dawno temu, a jednak czasy były inne. Czy gorsze? Tego nie mogę powiedzieć. Szkoła podstawowa upłynęła mi bardzo pomyślne. Chodziłem równocześnie do szkoły muzycznej, gdzie uczyłem się grać na fortepianie. Podczas każdej akademii w szkole zajmowałem się więc częścią muzyczną. Potem liceum – nowi koledzy, koleżanki, nauczyciele… i matura. Uważam, że stary system szkolnictwa był jak najbardziej dobry. Od początku mojego życia wspierali mnie rodzice. Moja mama Wanda przez całe życie była główną księgową w Urzędzie Pracy – teraz jest już na emeryturze, tata Andrzej, który już odszedł do wieczności, przez 10 lat był prezesem Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Rudzie Śląskiej. Nigdy niczego mi nie brakowało. Gdy miałem 14 lat postanowiłem rozpocząć wydawanie gazetki parafialnej (tygodnik z intencjami i ogłoszeniami). Rodzice kupili mi ksero, abym mógł przygotowywać ją w domu. Mam także starszego o 6 lat brata Leszka, z którym również spędziłem wiele lat swojego życia. Gdy się ożenił to wyprowadził się z naszego mieszkania i zamieszkał kilka kilometrów dalej.

Urodził się Ksiądz 1 kwietnia, akurat w Prima Aprilis. Pod szczęśliwą datą?
- (śmiech) Tak, urodziłem się w Prima Aprillis. I choć był to w 1983 roku Wielki Piątek, był to dzień na pewno radosny dla całej mojej rodziny. Podobno moja nieżyjąca już babcia nie chciała uwierzyć w to, że urodził jej się najmłodszy wnuk. Specyfika tego dnia, 1 kwietnia, towarzyszy mi w moim życiu, bowiem umiem żartować i znam się na żartach.

Jak Ksiądz spędza najchętniej wolny czas? Ulubiona książka, kino, program telewizyjny.
- Czasu wolnego nie mam za wiele, bowiem uczę w szkole 24 godziny, ponadto jeszcze studiuję. Do kina chodzę okazjonalnie, staram się czytać bieżące dokumenty, które wydaje chociażby Stolica Apostolska. Lubię oglądać różne teleturnieje i seriale telewizyjne. Zdradzę, że „Klan” oglądam od samego początku, a więc już prawie 20 lat.

W środę rozpoczął się Wielki Post. Co ten czas dla nas oznacza? Co możemy robić, a czego absolutnie nie powinniśmy?
- Czas Wielkiego Postu jest przede wszystkim czasem powrotu do miłosiernego Ojca, czasem zmiany naszego życia, ale i przede wszystkim czasem wewnętrznej przemiany. Myślę, że wszyscy musimy się przez te 40 dni przyjrzeć samemu sobie: co robię dobrze, a co należałoby poprawić w relacjach z innymi, a przede wszystkim – w mojej relacji z Panem Bogiem. Absolutnie nie powinniśmy się zamykać na Bożą łaskę, którą kolejny raz mamy do wykorzystania w Wielkim Poście. W poranek wielkanocny miejscem, gdzie nie było Chrystusa był jego grób. Oby nasze serce nie było takim właśnie pustym grobem.

Zdobył Ksiądz tytuł Człowieka Roku 2016 w kategorii Religia. Co to oznacza dla Księdza? Jak Ksiądz go odbiera?
- Sama moja kandydatura na Człowieka Roku była dla mnie wielkim zaskoczeniem, a to co stało się na koniec – przeszło moje oczekiwania. Uważam, że to wyróżnienie należy się przede wszystkim tym osobom, które ze mną współpracują i współpracowały, miedzy innymi w czasie Światowych Dni Młodzieży. Razem z wieloma ludźmi – parafianami z Kazimierzy – odnieśliśmy wielki sukces. Dziękuję wszystkim, którzy na mnie głosowali oraz kapitule, która ostatecznie przypieczętowała ten wybór. Wyróżnienie Człowiek Rok 2016 mobilizuje mnie do dalsze pracy, dlatego zakończę znanym hasłem: Alleluja i do przodu!