Mieszkanka Kielc otrzymała medal „Pro Patria”. Za dążenie do rozwoju regionu świętokrzyskiego i województwa

Ta uroczystość spowodowała nie lada poruszenie w Domu Pomocy Społecznej imienia Florentyny Malskiej w Kielcach. Pani Helena jest bowiem jego pensjonariuszką i to właśnie tam odpoczywa wspominając swoją pracę na rzecz regionu świętokrzyskiego.

Medal „Pro Patria” przyznawany jest od 1 września 2011 roku. Nadaje go Urząd do Spraw Kombatantów i Osób represjonowanych. Honoruje się nim osoby i instytucje za szczególne zasługi w kultywowaniu pamięci o walce o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej. Tym medalem odznaczani są nie tylko weterani walko o niepodległość, ale także osoby dbające o polską tradycję niepodległościową i przenoszące ją w przyszłość.

Urodzonej w 1930 roku pani Helenie jak najbardziej się należał. Dlaczego? W latach 1960-1992 pracowała w urzędzie wojewódzkim w Kielcach. Zaczynała, kiedy do naszego województwa należał Radom, a kończyła przy kolejnym podziale administracyjnym, już po transformacji ustrojowej. – Byłam zatrudniona w Pracowni Planów Regionalnych. Stanowiła ona o rozwoju województwa. Naszym zadaniem było między innymi pilnować danych demograficznych i planować, ile w perspektywie kilku czy kilkunastu lat będziemy mieć mieszkańców, a także w związku z tym wskazywać potrzeby wojewódzkie – mówi Helena Ostachowska.

Zadaniem 88-latki było staranie się o budowę szpitali na terenie województwa. – Mam współudział w budowie lecznic w Końskich, Sandomierzu czy Staszowie. Nadzorował również inwestycje w Kielcach, ale nie zaniedbywałam wsi. Dlatego, że właśnie na wsi się urodziłam, konkretnie w powiecie miechowskim. Starałam się na przykład o budowę wodociągów w miejscowościach znacznie oddalonych od Kielc – opowiada.

Medal pani Helenie wręczyła wojewoda Agata Wojtyszek. – To wyraz uznania pani starań i dążeń do rozwoju ziemi świętokrzyskiej – podkreśla „minister w terenie”.

Obecny na uroczystości był syn uhonorowanej Jerzy Ostachowski. Rozpierała go wielka duma i nic dziwnego. – Mama przepracowała 32 lata wkładając w wykonywanie swoich obowiązków wiele serca i wysiłku. Dowodem na to był fakt, że kiedy w 1989 roku doszło do zmiany ustroju w Polsce i w związku z tym wymiany dyrektorów wydziałów, to mojej mamie jako jedynej osobie, która pełniła wówczas dyrektorską funkcję, zaproponowano pozostanie na stanowisku – dodaje pan Jerzy.