Na Haiti zbudują szkołę według projketu kielczanina

Kielczanin Maciej Siuda wraz z kolegami z grupy architektonicznej jest autorem zwycięskiego projektu szkoły na Haiti.

Maciej Siuda

28 lat. Absolwent liceum Żeromskiego i architektury na Politechnice Wrocławskiej, ukończył ją z wyróżnieniem zajmując też drugie miejsce w konkursie na Najlepszego Absolwenta Roku.. Studiował na politechnice w Walencji w Hiszpanii. Finalista i laureat licznych konkursów architektonicznych.

Konkurs organizowany przez Fundację Polska - Haiti, Izbę Architektów Rzeczpospolitej Polskiej oraz Polską Izbę Inżynierów Budownictwa jest odpowiedzią na tragiczne trzęsienie ziemi, jakie nawiedziło Haiti 12 stycznia 2010 roku. Odzew był duży, bo napłynęło na niego 57 prac.

- Nasz projekt był dosyć nietypowy - przyznaje kielczanin Maciej Siuda, który współpracował z wrocławskimi architektami: Łukaszem Piastą, Kamilem Rusinkiem, Katarzyną Dąbkowską, Jerzym Mazurkiewiczem i Martą Niedbalec. Razem tworzą GRUPĘ PROJEKTOWĄ BALON z Wrocławia - Założyliśmy zbudowanie dwóch dziedzińców: jeden zielony ma przeznaczenie edukacyjne, drugi sportowe.

Do finału przeszły trzy projekty i w niedzielę 13 maja konkurs rozstrzygnięto. Zwyciężył pomysł kielecko-wrocławski, ten ich projekt został przekazany bp. Launay Saturné. Autorzy dostali zlecenie na opracowania dokumentacji.

- Bardzo się cieszymy, zaprojektowanie budynku w tak odmiennych warunkach, to było ciekawe wyzwanie - mówi Maciej Siuda. Ogłoszenie werdyktu odbyło się bardzo uroczyście a gwiazdami wieczoru byli wokalistka Kayah oraz znany akordeonista, Marcin Wyrostek. Wydarzeniu towarzyszyła także wielkoformatowa wystawa wszystkich projektów architektonicznych biorących udział w konkursie.

- Zaproponowany projekt operujący prostymi rozwiązaniami budowlanymi tworzy szkołę prostą i ekonomiczną do wykonania, jednocześnie oferującą bogate, niestandardowe wnętrze, przyjazne dzieciom i rozbudzające swymi przestrzeniami ich wyobraźnię - oceniła komisja konkursowa.

- Rozczłonkowanie go na wiele elementów umożliwia dowolne etapowanie, tworzy optymalny układ konstrukcyjny na zjawiska sejsmiczne, a dachy na różnych wysokościach zbierają wodę opadową, która następnie wykorzystywana jest w sanitariatach. Po obu stronach budynku znajduje się patio o odmiennym charakterze: z jednej strony cichy, kameralny dziedziniec; z drugiej duży, otwarty plac, pełen życia i energii.