Piękne zabytkowe motocykle we Włoszczowie. Zobaczcie najciekawsze modele na zdjęciach

O jakości SHL-ki, legendarnego kieleckiego motocykla, wytworu znakomitych kieleckich inżynierów, którego niestety nie produkuje się już od kilkudziesięciu lat, świadczy to, że poza normalnym użytkowaniem, świetnie sprawdzał się on w sporcie - wyścigach, rajdach, trialu, czy motocrossie.

We Włoszczowie można było zobaczyć między innymi 125 z 1952 roku przedwojenny Harley Davidson, motocykl z 1934 roku, czy Sokół 125 z 1949 roku.

Świętokrzyski Zlot Motocykli SHL i Pojazdów Zabytkowych odbył się po raz piętnasty, a po raz drugi z rzędu we Włoszczowie. Pomysłodawcą zlotu jest zmarły przed trzema laty Ryszard Mikurda - znany i szanowany były sędzia sportów motorowych, działacz, regionalista, a przede wszystkim wielki fan SHL-ki. O historii kultowego motocykla, ale także kieleckiej fabryki, w której powstawał, napisał kilka książek. W uznaniu swojej działalności został między innymi nagrodzony w 2018 roku Nagrodą Fair Play Polskiego Komitetu Olimpijskiego imienia profesor Zofii Żukowskiej.

Kiedyś były motoryzacyjnymi perełkami i marzeniem wielu, dziś można zobaczyć je niemal tylko w muzeum. Motocykle SHL można było podziwiać na stadionie Ośrodka Sportu i Rekreacji we Włoszczowie.

Pasjonatem modelu jest kielczanin Szczepan Chrobot, który w swojej kolekcji ma ich kilka. Miłość do motoryzacji zaszczepił w nim ojciec. Produkcja motocykli rozpoczęła się w Kielcach w 1938 roku. Trwała 32 lata. SHL powstawały co prawda także w Warszawie, ale największą wartość dla kolekcjonerów mają te kieleckie, z lat trzydziestych. Taką perełkę ma w swojej kolekcji pan Szczepan. Jest to typowo kielecki model z charakterystycznymi elementami. Są nimi między innymi przednia i tylna lampa, przełącznik świateł i emblemat potwierdzający, gdzie motocykl został wyprodukowany.

Pierwsza powojenna „eshaelka” pojawiła się w 1947 roku. Konstrukcja oparta była na przedwojennym modelu SHL 100. Tylne koło było sztywno mocowane w ramie, a pojedyncze siodełko amortyzowały dwie sprężyny śrubowe. Dwusuwowy, jednocylindrowy silnik o pojemności 123 centymetrów sześciennych osiągał moc maksymalną 4 koni mechanicznych przy 4250 obrotach na minutę. Na drodze na długo zostawał po niej kurz! Produkcję motocykli SHL zakończono w 1972 roku.