Plama na...urodzie. Przebarwienia - jak powstają i jak z nimi walczyć - radzi dermatolog.

- Trzeba koniecznie odróżnić plamy pigmentacyjne z głębokimi uszkodzeniami skóry od przebarwień, żeby nie zrobić sobie krzywdy - uczula Maria Pyzio-Gutkowska, specjalista dermatologii i medycyny estetycznej z Gabinetu Dermatologicznego przy ul. Planty 16b/14 /telefon 41 34 15 102/. - Nieumiejętnie postępowanie z plamami może w końcu doprowadzić do zmian nowotworowych typu czerniak, nie wolno ich podrażniać nieodpowiednimi substancjami. O tym czy powinniśmy je usunąć zależy również to jak bardzo nam przeszkadzają, niektóre z nich można zasłonić odpowiednio wykonanym makijażem.

Po nadmiernym opalaniu

Niektóre przebarwienia, jak tłumaczy dermatolog pojawiają się od urodzenia, np. piegi, inne powstają na skutek silnego opalania, po trądziku, na skutek zmian hormonalnych, w czasie ciąży czy z powodu zażywania tabletek antykoncepcyjnych lub innych leków. - Obecnie przebarwienia zdarzają się już trzy-dziestolatek. Jeśli chodzi o wpływ słońca na skórę, to promieniowanie UV powoduje, że melanocyty, komórki skóry zaczynają produkować melaninę barwnik skóry, odpowiadającą za ochronę ciała przed szkodliwym działaniem słońca - wyjaśnia lekarz. - Kiedy opalamy się, barwnik ten wydzielany jest w bar-dzo dużej ilości. Może on nierówno rozkładać się w skórze i w ten sposób dochodzi do powstawania ciemniejszych plam, czyli przebarwień. Na ich pojawienie się narażone są zarówno te osoby, które jednorazowo mocno się opaliły, jak i te, które od wielu lat stale eksponują ciało na słońce. Ciemne plamy mogą wyłonić się dopiero po wielu latach. Z kolei przebarwienia o podłożu hormonalnym, takie jak np. melasma, są dość ciężkim przypadkiem tego typu zmian. Pojawiają się głównie u kobiet w ciąży, zażywających tabletki antykoncepcyjne oraz stosujących hormonalną terapię zastępczą w okresie menopauzy. Czym innym są jeszcze plamy soczewitowate starcze, związane głów-nie z wiekiem.

Odpowiednia diagnostyka

W zależności od tego, czy plamy są płytkie występujące w naskórku, czy też głębokie zakorzenione w skórze właściwej, czy też najtrudniejsze do usunięcia przebarwienia hormonalne należy wybrać odpowiednią metodę ich usuwania. - Dlatego bardzo ważna jest właściwe rozpoznanie - podkreśla dr Pyzio-Gutkowska. - Częstym błędem jest traktowanie wszystkich przebarwień tą samą miarą, a co za tym idzie usuwanie ich bez względu na rodzaj przy pomocy jednego sposobu. Najlepszym, najskuteczniejszym i najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest dobranie odpowiedniego leczenia do rodzaju zmian.

Przebarwienia można usuwać przy pomocy peelingu zwanego Dermamelan, który rozpuszcza barwnik, zabiegu mikrodemambrazji, mezoterapii, czyli wstrzykiwania do skóry odpowiedniej substancji wybielającej, a kwasów kojowych, glikolowych, witaminy A, również lasera. Laser, w przeciwieństwie do innych metod, działa wybiórczo. Oznacza to, że jego światło oddziałuje tylko na barwnik znajdujący się w przebarwieniu i omija zdrowe części skóry. Dzięki temu zabieg jest bezpieczny i bardzo skuteczny. Plama pigmentacyjna, pochłaniając promieniowanie lasera, jest uszkadzana i po około trzech tygodniach ulega wydaleniu z organizmu - w taki sposób dochodzi do rozjaśnienia skóry i wyleczenia jej.

Dr Maria Pyzio-Gutkowska dodaje, że często aby doszło do całkowitego wyleczenia trzeba zastosować serię zabiegów, a potem przez dłuższy czas profilaktykę. Pacjentki muszą okazać cierpliwość, ale efekty są naprawdę dobre i kobiety po usunięciu przebarwień czują się młodsze i atrakcyjniejsze.