Pochodzący z Młodzaw Stanisław Michnowski został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę

Stanisław Michnowski jest rówieśnikiem niepodległej Polski. Urodził się 10 listopada 1918 roku. Wywodzi się z patriotycznej i religijnej rodziny. Jego dziadek był powstańcem styczniowym. – Represje carskie doprowadziły [go] oraz mojego ojca do bardzo ciężkich warunków życia. Byli zmuszeni pracować na wspomnianej małej działce rolnej we wsi Młodzawy, powstałej wówczas przez parcelację i wyrąb lasu – pisał.

Odznaczony przez prezydenta Dudę w swoich wspomnieniach powracał również do najwcześniejszego okresu swojego życia związanego z ziemią skarżyską. – W czasie zaboru rosyjskiego na obszarze dzisiejszego Skarżyska i okolic działała jedna cztero oddziałowa szkoła, w której wolno było mówić po polsku tylko przez dwie godziny w tygodniu. Odzyskanie niepodległości przyniosło szybki rozwój szkół polskich na wszystkich szczeblach. Mogłem więc ukończyć siedmio oddziałową szkolę powszechną w Bzinie i Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące o kierunku matematyczno-przyrodniczym w Skarżysku-Kamiennej – pisał.
Następnie rozpoczął naukę na Politechnice Warszawskiej. Już wtedy związał się z Sodalicją Mariańską. Kolejne kroki w życiu pokrzyżowała agresja niemiecka na Polskę. – Wojna zaskoczyła mnie w Skarżysku, skąd przy zbliżaniu się frontu wyruszyłem jak większość młodych mężczyzn na wschód Polski. Przeżyłem lotnicze bombardowania, tragicznie było patrzeć, jak na naszych oczach miasta stawały w płomieniach, jak ginęli masowo niewinni, bezbronni ludzie – wspominał.

Jako młody chłopak zaciągnął się do wojska. Wkrótce jednak podpisano kapitulację. Jakie były dalsze losy Stanisława Michnowskiego? – Wśród rożnych perypetii wracałem do rodziców w Skarżysku. Przeprawiłem się nocą łodzią przez Wisłę koło Sandomierza mimo ostrzeliwania rzeki przez Niemców. Szedłem piechotą przez Łagów, Nową Słupię, Tarczek i Lasy Świętokrzyskie do Młodzaw. W domu rodzinnym zetknąłem się tuż po powrocie z konspiracją – pisał.

Niedługo potem Stanisław Michnowski został zaprzysiężony w klasztorze Franciszkanów w Skarżysku – Kamiennej. Uniknął masowych rozstrzeliwań na Borze i Brzasku. Nadal jednak działał w podziemiu w rejonie miasta i jego okolicach. W 1941 roku został członkiem organizacji „Polska Niepodległa”, a następnie przydzielono go do Kedywu Okręgu Radomsko – Kieleckiego Armii Krajowej. Używał pseudonimu „Marian”. Obawiając się aresztowania ze strony Gestapo wyjechał do Warszawy, gdzie ukrywał się pod nazwiskiem „Kazimierz Zawadzki”. Wziął udział w powstaniu warszawskim. Walczył w oddziale zgrupowania „Obroży” pod dowództwem Mariana Krawczyka „Janosa”.

Po wojnie Stanisław Michnowski wznowił studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. Po ich ukończeniu w 1950 roku, w wyniku nacisków władz komunistycznych, został zwolniony ze stanowiska asystenta na uczelni. Otrzymał pracę w Obserwatorium Geofizycznym w Świdrze, przejętym później przez Instytut Geofizyki Polskiej Akademii Nauk. W 1972 roku uzyskał doktorat, w 1984 roku docenturę. We wspomnianym instytucie kierował Pracownią Elektryczności Atmosfery aż do przejścia na emeryturę w 1990 roku. Jest autorem ponad 120 publikacji naukowych i 3 monografii. W 2018 roku obchodził swoją setną rocznicę urodzin.
11 listopada 2019 roku Stanisław Michnowski został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej oraz działalności na rzecz odbudowy Sodalicji Mariańskiej w Polsce po II wojnie światowej”.