Pochodzili z regionu świętokrzyskiego. To bohaterowie walczący z bolszewikami

Stanisława Olędzka

Stanisława Olędzka (od 1942 roku Olędzka-Daszewska), ps. Sławska, córka Antoniego i Marii z Markiewiczów, urodzona 4 maja 1894 r. w Siedlicach. Przed 1914 r. przeniosła się z rodziną do Kielc. Po wybuchu I wojny światowej wstąpiła do Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego. Od 1916 r. członkini Polskiej Organizacji Wojskowej w Kielcach.
Na początku lipca 1920 r. zwolniła się z pracy w Dowództwie Okręgu Generalnego Kielce i wyjechała na front. Pracowała jako instruktorka oświatowa 4. Armii, a następnie 16. Dywizji Pomorskiej. Później przydzielona do Punktu Wymiany Jeńców w Baranowiczach.
W okresie międzywojennym pracowała w bibliotece i handlu (jako kasjerka). Działała jednocześnie w Związku Strzeleckim i Przysposobieniu Wojskowym Kobiet. W czasie II wojny światowej była kurierką i łączniczką kolejno w: Służbie Zwycięstwu Polski, Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Zmarła 3 października 1989 r. Pochowana na Cmentarzu Starym w Kielcach. Odznaczona m.in. Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Polskiej Organizacji Wojskowej, Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Armii Krajowej.