Pochodzili z regionu świętokrzyskiego. To bohaterowie walczący z bolszewikami

Józef Srebrzyński

Józef Srebrzyński, ps. Lawina, syn Stefana i Marii ze Stępniewskich, urodzony 16 marca 1902 r. w Bliżynie, w powiecie koneckim. Maturę uzyskał w Kielcach w 1920 r. Od lipca do listopada tego r oku służył ochotniczo w Wojsku Polskim, najpierw w 2. Pułku Artylerii Ciężkiej Legionów, następnie w 2. Pułku Artylerii Polowej Legionów. Zdemobilizowany w listopadzie 1920 r.
Absolwent Szkoły Podchorążych Inżynierii w Warszawie oraz Politechniki Warszawskiej. Zastępca szefa Biura Studiów Technicznych Dowództwa Wojsk Łączności w Ministerstwie Spraw Wojskowych. We wrześniu 1939 r. w sztabie Armii „Lublin”. Od grudnia 1939 r. w konspiracji, a od maja 1942 r. zastępca Dowódcy Wojsk Łączności Komendy Głównej AK. W czasie Powstania Warszawskiego mianowany podpułkownikiem. Po powrocie z niewoli w Niemczech został szefem łączności Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj. Skazany na karę śmierci, zmienioną na więzienie. Wolność odzyskał w 1947 r. Pracował jako inżynier, zmarł 2 czerwca 1963 r. w Ciechocinku. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Orderem Virtuti Militari.