Poruszona i wdzięczna. Żona Sławomira Mrożka trzy dni gościła w Kielcach

Susana Ostoio-Mrożek

Urodziła się w Meksyku, gdzie studiowała historię i archeologię. Pracowała w teatrze jako aktorka, reżyserka, a następnie kierowniczka własnej grupy teatralnej. Jest także specjalistką w dziedzinie gastronomii. Prowadziła restauracje w Norwegii i Polsce. Żoną Sławomira Mrożka była od 1987 roku.

Pierwsze popłynęły już na próbie, gdy żona znakomitego pisarza zobaczyła finałową scenę, w której śmierć przywołuje kuszącym gestem Kelnera prosząc go do ostatniego tańca. Grający go Dawid Żłobiński w okularach i kapeluszu uszytym na wzór tego, w jakim chadzał Sławomir Mrożek przypominał dramaturga.
- Ten pomysł Piotra (reżysera Piotra Szczerskiego - przyp. red.) jest piękny. Sławomir właśnie tak chciał umrzeć. Poszedł tańczyć ze śmiercią - mówiła już po premierze Susana Osorio-Mrożek.

- "Wdowy" powstały 15 lat temu, po ciężkiej chorobie Sławomira, który był wtedy blisko śmierci. Dlatego ten utwór był dla niego tak ważny. Teraz, gdy naprawdę umarł ta sztuka staje się jeszcze bardziej wymowna.

Cieszę się, że po raz kolejny została zrealizowana w Kielcach z tak wspaniałym skutkiem - przyznała wzruszona żona pisarza. Gorąco dziękowała dyrektorowi teatru imienia Stefana Żeromskiego i reżyserowi spektaklu Piotrowi Szczerskiemu oraz wszystkim aktorom, z którymi, co było widać, zaprzyjaźniła się. Po sobotniej premierze "Wdów" chętnie rozmawiała we foyer z widzami. Wzruszył ją także pomysł umieszczenia tu obrazu przedstawiającego jej męża. - Nasz teatr zawsze będzie domem Sławomira Mrożka - podkreślał dyrektor Piotr Szczerski.