Regionalistka Ewa Juda odnosi się do słów o Sterniku Piwniku, jakie padły podczas ostatniej sesji Rady Powiatu

Bardzo bym chciała, żeby moją wypowiedź przeczytały wszystkie osoby wchodzące w skład Rady Powiatu Sandomierskiego, z Zarządem na czele. Ponieważ między innymi i ja jako wyborca tę Radę wybrałam, mam więc prawo oczekiwać, że ludzie, którzy mnie reprezentują zapoznają się z tym, co mam do powiedzenia.

Nigdy nie czułam się „trybikiem w maszynie”, więc jeżeli mój głos ma znaczenie przy urnie wyborczej, uważam, że powinien również liczyć się w trakcie kadencji, w przeciwnym razie udział w wyborach samorządowych nie miałby sensu, a dla mnie on sens ma, przynajmniej na razie. Post jest napisany w tonie życzliwym, można więc go śmiało przeczytać do samego końca. Może akurat warto.

Nawiązując do ostatniej sesji Rady Powiatu Sandomierskiego, z której relację poznałam w mediach i lokalnej prasie pragnę i ja napisać w związku z zaistniałym wydarzeniem kilka słów własnych spostrzeżeń. Jako mieszkanka Powiatu Sandomierskiego mam do tego pełne prawo, a jako regionalistka Ziemi Sandomierskiej mam obowiązek zwrócić uwagę na niektóre sprawy zapomniane, pomijane lub być może postrzegane w mrocznym świetle. Jest to moja zupełnie prywatna opinia i nie chcę tu nikogo ani osądzać, ani obrażać, pragnę tylko w tej akurat bardzo ciekawej dla mnie kwestii wyrazić swoje zdanie. Ponieważ nie jestem samorządowcem, nie do mnie należy ocena Władz lub radnych i nie jest to moim zamysłem. Chciałabym jednak odnieść się do padających tam słów z ust różnych osób. Przede wszystkim każdy Starosta w całej Polsce ( w tym i nasz) sprawuje władzę z pomocą Rady Powiatu, więc stwierdzenie, że robi co sam chce jest absurdalne, bo gdyby było zasadne, znaczyłoby to, że ma władzę absolutną, a takiej nie ma. I o tym wie nawet laik nie zajmujący się samorządami. Oczywiście zdanie każdego Starosty liczy się bardzo, to nie ulega najmniejszej wątpliwości, bo po to został wybrany, żeby swoim Powiatem kierować. Ma do tego pełne prawo i ster jako to określono w ręku, kierowany przez własną wiedzę, intuicję, intelekt, wyobraźnię, merytoryczność, kompetencje i dyplomację, które są niezbędne na takim stanowisku. Ster ukierunkowany na dobro społeczne swojego regionu, gdyż od każdego

Włodarza mieszkańcy wymagają po prostu godnych warunków życiowych, zarówno socjalnych, jak i intelektualnych. A fakt, jak to zaznaczono w dyskusji, że człowiek kierujący małą łodzią przenosi się na stanowisko przywódcze na wielkim statku świadczy moim zdaniem tylko i wyłącznie o sukcesie danej osoby i o zaufaniu otrzymanym od wyborców. W każdej pracy, działaniu, na każdym stanowisku jest ten pierwszy raz, od którego trzeba zacząć i wcale nie znaczy, że musi być on porażką. A skoro już samorządowcy w swych wypowiedziach nawiązali do żeglugi morskiej, to i ja jako pasjonat wielkich wypraw geograficznych na tę żeglugę się odwołam, gdyż uważam, że warto trochę historii przy okazji przypomnieć. A ta historia pokazuje, że w odnoszeniu sukcesów nie liczy się maszyna wodna, na której uczymy się pływać, a liczy się charyzma i komunikatywność z otoczeniem. Tak było 500 lat temu ( 1519- 1522) podczas podróży dookoła świata, gdzie mało znany żeglarz Sebastian del Cano przejął po śmierci Ferdynanda Magellana obowiązki admirała i pomyślnie ukończył trzyletni rejs wracając na karace (wzmocnionej karaweli)„Viktoria” do Hiszpanii.

Sukces zwieńczył dzieło, dzieło podjęte przez wielkiego podróżnika, a zakończone przez nieznanego dotąd kapitana, posiadającego zaufanie załogi. To właśnie Sebastian del Cano wracając z 18-toma, spośród 265 członkami załogi otrzymał z rąk cesarza Karola V herb, na którym widniał globus z napisem: „Primus circum dedisti me”- „Pierwszy mnie okrążyłeś”. Czy Ferdynand Magellan przypuszczałby, że tak się stanie?! Z tego, co historycy podają na pewno nie! Nie darzył on sympatią człowieka, który jego dzieła dokończył. Del Cano po wybuchu buntu na statkach siedział 5 miesięcy zakuty w kajdanach z rozkazu Magellana, z których uwolniony został dopiero po jego śmierci. I właśnie wtedy resztki załogi obwołały go admirałem, dowódcą, z którym chcieli podbić świat i wrócić jako zwycięscy.

Tak więc w myśl historii nigdy nie można skreślać kogoś przed czasem, bo nie wiadomo, co przyniosą dalsze chwile. Każdemu trzeba dać szanse na wykazanie się pomysłami, kreatywnością czy skutecznością a dopiero potem oceniać efekty pracy. No i oczywiście dobrze jest się kierować logiką i dyplomacją zamiast negatywnymi emocjami. Będzie to z pożytkiem dla nas wszystkich, i samorządowców , i mieszkańców. Mam nadzieję, że przedstawiłam ciekawą stronę wniosków dotyczących obrad Rady Powiatu Sandomierskiego. Życzę Państwu dalszych udanych posiedzeń, choć czasem ta nasza słowiańska krew burzy się bardzo mocno i to nie tylko w samorządowcach, w wyborcach też. Ważne, by zachować granice tego żywiołowego podejścia do życia i świata.

Rekordowe polskie budynki. Co o nich wiesz?

Zmiany klimatyczne - czarne scenariusze	Z którą partią ci po drodze? Quiz
Tu mieszka się najlepiej - ranking jakości życia	Co wiesz o grillowaniu? Quiz

ZOBACZ TAKŻE: Najczęściej kupujemy w Biedronce, ale to Lidl jest naszym ulubionym sklepem

Źródło: Agencja Informacyjna Polska Press