Rewolucja na zimno

Wyważona kolorystyka ciemnych, tradycyjnych u Przybylskiego barw antracytu, czerni, grafitu oraz wibrującego kobaltu, szarości, bieli i zwierzęcych cętek mogła zaintrygować miłośników nowoczesnego, nieograniczonego spojrzenia na męskie ubieranie. Wśród kolekcji pojawiły się równocześnie:miękkie drapowane kaszmiry cienkich sweterków i wielkie swetrzyska- o grubych splotach. Doskonale skrojone, jak zwykle u Przybylskiego, propozycje garniturowych spodni i skórzane legginsy. Aksamitny garnitur dandysa i surowa w kroju, na wskroś męska, czarna "skóra twardziela".

Mottem kolekcji stał się cytat z Camusa: "Aby istnieć, człowiek musi się buntować". Sam projektant potraktował bunt jako oczyszczenie, zerwał z inspiracjami przeszłą modą i ten bunt było widać na każdym kroku modeli. Czerń, poprzez krój ubrań, często asymetryczny i wykończenia zbuntowała się przeciw klasyce. A skojarzona z kolorem lub zwierzęcym wzorem stała się współcześnie świeża. Modą Mariusza Przybylskiego śmiało można podpuścić do buntu przeciw znanym światowym kreatorom, narzucającym kanony.