Skarżyska pielgrzymka minęła półmetek. Nie mają wygód, a tańczą i śpiewają (ZDJĘCIA)

W sobotę 7 sierpnia spod Sanktuarium Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku - Kamiennej już po raz 43 wyruszyła piesza pielgrzymka na Jasną Górę. Liczy 170 osób, o około sto więcej, niż rok temu. Nasi pątnicy maszerują w dwóch grupach - ostrobramskiej i franciszkańskiej, choć jeszcze nie tak dawno swoje grupy tworzyły parafie z Suchedniowa, Bliżyna i Skarżyska Kościelnego. Tegoroczna pielgrzymka odbywa się pod hasłem "Maryja - nadzieja rodzin". W poniedziałek do kolumny dołączyli pielgrzymi z Końskich, jest ich około setki.

Tradycyjną trasę zmieniono w ubiegłym roku, po wybuchu epidemii koronawirusa. Obecnie pielgrzymi omijają miejscowości, wędrują głównie przez lasy i mało uczęszczanymi drogami.

- Bardzo pomagają nam leśnicy. Prowadzą nas na niemal całej trasie, dostarczają wodę, czasem także posiłki. Ten dług spłacamy modląc się za nich - mówi ksiądz prałat Jerzy Karbownik, wieloletni kierownik skarżyskiej pielgrzymki. - Modlimy się też o ustanie pandemii, jedność w Polsce i wzajemną życzliwość w naszej małej ojczyźnie - dodaje kapłan.

We wtorek pielgrzymka minęła półmetek ponad 150 kilometrowej trasy. W tym dniu uczestnicy przeszli najdłuższy etap, ze Słupii Koneckiej do Maluszyna. - Teraz już będzie z górki - śmieje się ksiądz Karbownik.

Pielgrzymowanie odbywa się w reżimie sanitarnym. Zabroniono odwiedzin pątników, co dawniej było normą (bliscy przywozili jedzenie, czyste ubrania). Zrezygnowano też ze spania w domach. Wielu pielgrzymów, zwłaszcza tych z wieloletnim stażem, miało zaprzyjaźnione rodziny, które co roku przyjmowały ich na noclegi. Dla pątników z dziećmi, starszych i niepełnosprawnych miejsca do spania wyszukiwały służby kwatermistrzowskie. Teraz jest inaczej. Każdego wieczora postój wyznaczany jest na łące lub w innym miejscu, wędrujący rozbijają namioty i w nich śpią.

Marek Gąska, skarżyski radny, z grupą franciszkańską pielgrzymuje już od 15 lat. Od 10 jest kwatermistrzem. - Naszym zadaniem jest dostarczyć uczestnikom wodę i jedzenie, przewozić bagaże, ładować baterie w głośnikach, rozkładać kabiny prysznicowe - wyjaśnia. Nie ukrywa, że obecnie do Częstochowy wędruje się w trudniejszych warunkach.

- Mimo to atmosfera jest wspaniała. Ludzie są rozmodleni, ale radośni. Śpiewają, na postojach nawet tańczą - mówi Marek Gąska.

Podobnego zdania jest ksiądz Karbownik. - Wcześniej na postoju każdy brał plecak i szedł na nocleg. teraz jesteśmy razem dzień i noc. To bardzo zbliża ludzi, staliśmy się jedną rodziną. Mam wrażenie, że to pogłębia duchowy wymiar pielgrzymki - podkreśla duchowny.

Pielgrzymowanie to niemały wysiłek. W tym roku pogoda póki co dopisuje, ale często maszerować trzeba w deszczu czy spiekocie. Niezbędne są nie tylko wygodne buty i silna wola, ale i wzajemna życzliwość. W drodze wszyscy zwracają się do siebie "bracie" lub "siostro", pomagają sobie - nieść plecak, pchać wózek dziecięcy czy inwalidzki. W dużej grupie zdarzają się i spięcia, na to przez lata wypracowano sposób. Przed wejściem do Częstochowy pątnicy wchodzą na "przeprośną górkę". Niektórzy wnoszą na nią kamień, by zostawić go na szczycie. To miejsce, w którym pokłóceni przepraszają się i wybaczają sobie winy, żeby móc stanąć przed jasnogórską Madonną z czystym sercem.

Skarżyscy pątnicy do Częstochowy dotrą już w piątek 13 sierpnia. O godzinie 15.00 wezmą udział w Mszy Świętej na wałach klasztoru, będą się modlić przed obrazem Matki Bożej, po czym wrócą do domów, samochodami lub pociągiem.