Tadeusz Frańczak-Prochowski odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności

Tadeusz Frańczak – Prochowski, urodzony w 1966 roku w Starachowicach, w latach 1981-1985 w okresie nauki w II Liceum Ogólnokształcącym imienia Tadeusza Kościuszki w Sandomierzu organizował akcje przypominające o rocznicy wprowadzenia stanu wojennego i innych ważnych świąt narodowych.

W styczniu 1982 roku wywiesił na szkolnym korytarzu przygotowaną przez siebie gazetkę o treści patriotycznej - za co został zawieszony w prawach ucznia i zdjęty z funkcji gospodarza klasy. W latach 1983-1984 współpracował z podziemnymi strukturami Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Regionu Ziemi Sandomierskiej na terenie miasta Sandomierz, gdzie wraz z matką Marią Prochowską – Frańczak brał udział w kolportażu nielegalnych wydawnictw.

W 1984 roku po aresztowaniu matki był przesłuchiwany przez funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej i Służby Bezpieczeństwa w Sandomierzu. Po maturze kilkakrotnie przystępował do egzaminów na studia medyczne jednak z uwagi na prowadzoną przez niego i jego matkę działalność opozycyjną nie został przyjęty.

Krzyż Wolności i Solidarności został ustanowiony przez Sejm 5 sierpnia 2010 roku. Po raz pierwszy przyznano go w czerwcu 2011 roku przy okazji obchodów 35. rocznicy protestów społecznych w Radomiu. Krzyż nadawany jest przez Prezydenta Polski, na wniosek prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, działaczom opozycji wobec dyktatury komunistycznej, za działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowanie praw człowieka w PRL. Źródłem uchwalenia Krzyża Wolności i Solidarności jest Krzyż Niepodległości z II Rzeczypospolitej.