Teatr-marzenie. Nowy/stary gmach przy Sienkiewicza 32

1. Dający twórcom teatralnym duże pole dla wyobraźni

Do dyspozycji reżyserów będą trzy dwupoziomowe zapadnie i scena obrotowa. Będą mogli korzystać z potencjału zagospodarowania dalekiego planu oraz prowadzenia akcji scenicznej w nowej, tylnej kieszeni o dynamice niemalże odpowiadającej głównej części sceny. Kolejnymi atutami będą: dostępna kieszeń boczna i możliwość jednoczesnej gry scenicznej na trzy strony. Komin sceniczny pozwoli unosić elementy dekoracji na zmotoryzowanych sztankietach. Dodatkowa kubatura zapewni elastyczne i szybsze podmiany scenografii na scenie, a nawet możliwość całkowitego jej zatopienia i przetransportowania do podscenia. Podczas jednego przedstawienia scenografię będzie można zmieniać nawet kilka razy! Dekoracje i kostiumy będą przechowywane w podziemnych magazynach o łącznej powierzchni 650 m². Znacznym ułatwieniem w pracy dla muzyków i dźwiękowców będzie profesjonalne studio nagrań z reżyserką, jakiego w mieście jeszcze nie było. Kielecki teatr zdobędzie możliwości technologiczne oraz inscenizacyjne nieodbiegające od światowych standardów nowoczesnych teatrów dramatycznych i muzycznych.

2. Zapewniający aktorom komfort pracy

Na aktorów będą czekały, przede wszystkim, dwie nowe sceny – Duża oraz Kameralna, otwierana na dziedziniec. Ze sceny artyści rozejdą się prosto do dwóch wygodnych garderób. W teatrze przed remontem brakowało sali prób z podwyższeniem imitującym scenę, odpowiednio przestronnej, pozwalającej na pracę z rekwizytami i elementami scenografii na wcześniejszych etapach tworzenia spektakli, co praktykuje się chociażby zagranicą – teraz będzie możliwe stosowanie tego modelu pracy. Aktorzy będą mogli korzystać z tarasu i strefy wypoczynku z małą siłownią. Dla gości i twórców przyjeżdżających do Kielc przewidziane jest dziesięć mieszkań o podwyższonym standardzie.

3. Dostępny i bezpieczny dla widzów

Dwie składane po obu stronach Dużej Sceny widownie zwiększą liczbę widzów do ponad 400. Podwyższony poziom sceny zapewni lepszą widoczność. Dzięki zastosowaniu technologii dźwięku immersyjnego widz będzie niejako zanurzony w przestrzeni dźwiękowej. Taką technologię stosuje się w najlepszych salach kinowych i widowiskowych. Naturalną akustykę sceny będzie współtworzył ponad 3-tonowy mosiądzowy plafon zawieszony pod sufitem. W ściany i sufit zostanie wmontowanych ponad 100 systemów głośnikowych. Widzom niesłyszącym ma pomagać system pętli indukcyjnej oraz system radiowy. Niewidomym pomoże system audiodeskrypcji, za pomocą którego otrzymają opis tego, co aktualnie dzieje się na scenie. Zastosowane materiały, ich faktury i kolory będą przyjazne dla osób niedowidzących. Po przebudowie teatr stanie się obiektem egalitarnym i zyska wiele udogodnień tworzonych z myślą o osobach z różnego rodzaju niepełnosprawnościami. Na widowniach obu scen (Dużej i Kameralnej) pojawią się miejsca dla wózków inwalidzkich. Zlikwidowane zostaną także pozostałe przeszkody ruchowe (np. wysokie progi), uzupełnione zostaną brakujące balustrady i pochwyty. Pojawi się winda komunikująca wszystkie kondygnacje dostępne dla widzów. Najwyższy stopień bezpieczeństwa ma zapewnić teatrowi technologia eliminacji wirusów (w tym SARS-CoV-2), bakterii, grzybów, alergenów i innych szkodliwych dla zdrowia patogenów, oparta na dezynfekcji powietrza i powierzchni za pomocą reaktywnych utleniaczy, także w obecności ludzi. Nowością będzie Scena Kameralna umiejscowiona tam, gdzie dawniej stolarnia. Otwarcie na dziedziniec uprzystępni tę zazwyczaj zamkniętą dla widzów przestrzeń i umożliwi organizację wydarzeń plenerowych. Kwitnieniu życia teatralnego ma sprzyjać kawiarnia, która będzie znajdowała się tuż przy wejściu, po prawej stronie. Kasa biletowa będzie czekała na widzów po lewej stronie od bramy.

4. Spełniający wiele potrzeb

Nowy teatr będzie dysponował poszerzoną ofertą kulturalną mającą być odpowiedzią na różnorodne potrzeby współczesnego odbiorcy. Rodzice łatwiej znajdą czas na wizytę w teatrze, gdzie teatralną edukację i zabawę zapewni ich pociechom wykwalifikowana teatralna niania. W repertuarze znajdą się spektakle dedykowane osobom z niepełnosprawnościami. Teatr będzie sprzyjał także młodzieży, nauczycielom i grupom amatorskim. Nie zabraknie koncertów, wystaw, czytań perfomatywnych i innych wydarzeń artystycznych na dziedzińcu, a w kawiarni podczas „zakulisowych” spotkań dostępni będą twórcy spektakli. Teatr po remoncie będzie można zwiedzać, w tym celu cyklicznie będą organizowane spacery z opowieścią w tle o 145-letniej historii teatru przy ulicy Sienkiewicza, dawnej Pocztowej…

5. Nawiązujący do historii

Zabytkowa kamienica, od strony ulicy Sienkiewicza, jest bogata w wiele elementów historycznych. Została zaprojektowana przez Franciszka Ksawerego Kowalskiego, ucznia Henryka Marconiego – włoskiego architekta, który jako jeden z najlepszych pracował w I połowie XIX wieku w Polsce. Inspiracje klasycyzmem widać na budynku teatru. Wśród odtworzonych oryginalnych zdobień na elewacji znów pojawią się cztery około 180-centymetrowe muzy rodem z mitologii greckiej: Melpomena (muza tragedii), Talia (muza komedii), Polihymnia (muza poezji sakralnej i pantomimy) oraz Terpsychora (muza radości, tańca i pieśni). Obecnie są rzeźbione w podwarszawskiej pracowni. W innej pracowni konserwatorskiej trwa „lifting” kariatyd przez półtora wieku prawie podtrzymujących sklepienie sceny. Zdjęcie wielu warstw farby sprawi, że figury zostaną „odchudzone” i miejscami ozłocone. Nad nimi zostanie odtworzona rozetka i napis łaciński z Horacego: „Tulit punctum, qui miscuit utile dulci”, głoszący „ten zdobył uznanie wszystkich, kto połączył przyjemne z pożytecznym” i miał być pochwałą samego inicjatora i głównego fundatora teatru z XIX wieku, Ludwika Stumpfa. Na dwóch balustradach okalających widownię będą umieszczone medaliony z podobiznami 30 pisarzy, wśród nich tych, którzy odwiedzali ten teatr – Sienkiewicza, Zapolskiej i… Żeromskiego. Przywrócona zostanie pierwotna kolorystyka sali teatralnej, a będzie to jeden z odcieni zieleni. Gości przekraczających próg Teatru nadal będzie witać posadzka z kamienną różą wiatrów i zabytkowa klatka schodowa.

6. Finansowany z wielu źródeł

Remont jest finansowany z czterech źródeł: Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (59,1 mln zł w latach 2022-2023), Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego (25 mln zł), funduszy Europejskiego Obszaru Gospodarczego (21,8 mln w latach 2014-2021) oraz Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Świętokrzyskiego (21 mln zł na lata 2014-2020). W 2021 roku teatr podjął starania, w wyniku których zakupiono budynek sąsiedni i rozpoczęto realizację zadania pn. „Rozszerzenie zakresu przebudowy Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach o sąsiednią kamienicę przy ul. Sienkiewicza 32 A” (łącznie 26,2 mln zł). Silnym partnerem teatru, wspierającym działania miękkie prowadzone w ramach EOG, jest Narodowy Teatr Islandii.

Powierzchnia użytkowa teatru po remoncie zwiększy się o ponad 2000 m². Na pierwsze wydarzenia widzowie będą zaproszeni do nowego-starego teatru już latem. Duża Scena zostanie uruchomiona jesienią 2024.

7. Teatr w liczbach

Dwie sceny na 484 widzów
Plafon o 5 m średnicy i 3 t wagi
100 zestawów dźwiękowych
Dziedziniec na 100 osób
4 muzy
2 kariatydy
1 róża wiatrów
30 medalionów
1 łaciński napis
10 mieszkań
20-metrowy komin sceniczny
650 m² powierzchni magazynów
4 000 m² dodatkowej powierzchni
1 studio nagrań z reżyserką
1 sala konferencyjna