Urodzony społecznik i dusza domatora. Henryk Duda obchodzi 80 urodziny

Pochodzi z Czeladzi, z Zagłębia. Jako młody chłopak przeniósł się z rodziną na ziemię świętokrzyską - w Kazimierzy mieszka od 1959 roku.

- To był pamiętny rok, gdyż osada Kazimierza Wielka otrzymała prawa miejskie. Niby mieliśmy przenieść się z Zagłębia na wieś, a trafiliśmy... do świeżo upieczonego miasteczka - żartuje pan Henryk. - Ale niczego nie żałuję, pokochałem Kazimierzę, z wzajemnością.

Tu poznał swoją miłość i przyszłą żonę - Irenę. Pracował najpierw w straży pożarnej, potem przez cztery lata w pogotowiu ratunkowym. W końcu trafił do „pekaesu”, z którego przeszedł na emeryturę.

Henryk Duda przyznaje, że od wczesnych lat młodzieńczych czuł w sobie żyłkę społecznika. Widział więcej, niż tylko koniec własnego nosa. Lubił i chciał pracować dla innych, dla środowiska. Z rozrzewnieniem wspomina, jak to będąc uczniem technikum zorganizował... strajk. Miał z tego powodu sporo kłopotów, ale, niezrażony, rzucił się w wir działalności związkowej. Pracując w „pekasie” był jednym z założycieli i liderów „Solidarności” w Kazimierzy Wielkiej. Do dzisiaj zresztą, każdego 13 grudnia - w rocznicę wprowadzenia stanu wojennego - zapala znicz pamięci przed bramą byłej Cukrowni Łubna.

Henryk Duda - to także piłka nożna. Jest fanatykiem futbolu, a nade wszystko ukochał kazimierską Spartę. Grał w tej drużynie jako piłkarz na początku lat 60., potem sprawdził się w roli działacza. Pełnił chyba wszystkie możliwe funkcje - był między innymi trenerem, kierownikiem drużyny, gospodarzem stadionu, kierowcą klubowego autokaru. „Chodząca encyklopedia” kazimierskiej piłki; wszystko ma w małym palcu. Teraz Sparta obchodzi piękny jubileusz 95-lecia, i to on „nakręcał” uroczystości rocznicowe. Niestety, klub znalazł się w kryzysie, co spędza sen z powiek pana Henryka.

Henryk Duda - prywatnie? „Złoty” człowiek: pogodny, uśmiechnięty, dla każdego potrafi znaleźć dobre słowo. Chociaż społecznik z urodzenia, tak naprawdę jest domatorem. Stara się jak najczęściej być z najbliższymi. Jest bardzo dumny z oczka wodnego w przydomowym ogródku, które pielęgnują razem z żoną Ireną.