W Hospicjum w Rudzie Białaczowskiej sadzili żonkile. To symbol nadziei [ZDJĘCIA]

W Polsce program prowadzony jest pod auspicjami Krakowskiego Hospicjum św. Łazarza pod nazwą „POLA NADZIEI” i ma na celu propagowanie idei Hospicjum, wolontariatu, bezinteresownej pomocy nieuleczalnie chorym. Widocznym znakiem akcji jest żonkil, jako symbol nadziei, kwiat piękny, subtelny, doskonały w swoim kształcie, barwie, zapachu, ale też kruchy, delikatny, jak delikatne i kruche jest życie człowieka. Żonkile są międzynarodowym symbolem nadziei, łącznikiem miedzy ludźmi zdrowymi, a tymi których dotknął ból choroby nowotworowej. Sadzenie pojedynczych cebulek żonkili ma pomóc stworzyć „pola nadziei” , dla tych, którzy tej nadziei potrzebują.

Dzięki fachowej pomocy, radosnej młodzieży z Zespołu Szkół Ponadpodstawowych nr 1 w Końskich z kierunku architektura krajobrazu, 200 sztuk cebulek żonkili, które dostaliśmy, zostało posadzonych na terenie Hospicjum, w specjalnie przygotowanym sercu. - Mamy nadzieje, że to „żonkilowe serduszko” będzie z roku na rok coraz większe i że żonkile w przyszłości będą sadzone też pod urzędami i szkołami w całym powiecie koneckim, jako znak naszej solidarności z ludźmi chorymi, cierpiącymi i ich bliskimi, oczekujących naszej pomocy - mówi Edyta Więckowska, dyrektor Hospicjum.

Kiedy wiosną żonkile zakwitną, będą rozdawane na kwestach, a pozyskane w ten sposób fundusze pozwalają na częściowe zaspakajanie potrzeb podopiecznych Hospicjum. - W ramach Pól Nadziei planujemy także organizacje spotkań, konkursów w szkołach, przedszkolach, a może także i imprezy w plenerze, będzie też pieczenie pierniczków i Wigilia. Poprzez „Pola Nadziei” pokazujemy , że życie na każdym etapie jest wartością i że warto pomagać – także będąc wolontariuszem - opowiada dyrektor.

Widocznym elementem Kampanii jest żonkil, kwiat piękny, subtelny, doskonały w swoim kształcie, barwie, zapachu, ale też kruchy, delikatny, jak delikatne i kruche jest życie człowieka. Żonkile są międzynarodowym symbolem nadziei, łącznikiem miedzy ludźmi zdrowymi, a tymi których dotknął ból choroby nowotworowej. Spoglądając na żonkila pamiętamy o ludziach chorych, cierpiących, oczekujących naszej pomocy i opieki w trudnym okresie odchodzenia z tego świata, pamiętamy o ich bliskich.