W Roku Partyzanckiej Republiki Pińczowskiej przypomniani zostaną bohaterowie II wojny światowej

Treść wniosku i przyjętej uchwały jest tożsama z tą z 2004 roku. Wówczas w Pałacu Wielopolskich w Chrobrzu otwarto Izbę Pamięci poświęconą wydarzeniom z 1944 roku. W Pałacu urządzono stałą wystawę pamiątek, w tym broni, mundurów, archiwalnych fotografii, dokumentów i innych przedmiotów obrazujących wydarzenia z 1944 roku.

Obecnie Ryszard Orszulak przygotował dwie wystawy. Jedną chce umieścić na stałe w Chrobrzu, a druga ma wędrować po placówkach oświatowych i kulturalnych regionu, tak aby mogło się z nią zapoznać jak najwięcej osób. - Główne obchody rocznicowe zorganizujemy w lipcu przy Pomniku Czynu Zbrojnego w miejscowości Byczów koło Kozubowa - mówi Ryszard Orszulak.

Ponidzie usłane jest mogiłami ofiar II wojny światowej w tym partyzantów rożnych formacji zbrojnych. Opisy i historyczne, badania naukowe, a nawet relacje żyjących jeszcze uczestników tamtych wydarzeń są bardzo rozbieżne w ocenach i nadal wywołują wiele kontrowersji. Własne obszerne opracowanie na ten temat przygotował także Ryszard Orszulak. - Na powstanie Partyzanckiej Republiki Pińczowskiej miały wpływ niepodległościowe tradycje regionu, a przede wszystkim śmiałe wystąpienia zbrojne oddziałów partyzanckich i grup wypadowych od jesieni 1942 roku do jesieni 1943 roku.

Szczególne nasilenie walk z okupantem w regionie pińczowskim nastąpiło wiosną i latem 1944 roku, pod wpływem zwycięskiej ofensywy wojsk sowieckich i polskich na froncie wschodnim. 10 czerwca 1944 roku oddziały Batalionów Chłopskich dowodzone przez Piotra Pawlinę dokonały akcji zbrojnej na więzienie w Pińczowie, uwalniając około 400 więźniów, a około 20 lipca, gdy front oddalony był jeszcze od powiatu pińczowskiego o 80 kilometrów, podjęto działania zmierzające do likwidacji posterunków okupanta. Taka sytuacja, stała się bezpośrednim impulsem, do powszechnego wystąpienia zbrojnego miejscowego ruchu oporu. Od 20 do 27 lipca na tyłach niemieckiego frontu zlikwidowany został policyjno-administracyjny aparat okupanta. Wyzwolony obszar ciągnął się od Racławic na zachodzie, do Nowego Korczyna na wschodzie. Od południa w kierunku północnym obejmował Brzesko Nowe, Proszowice, Koszyce, Kazimierzę Wielką, Wiślicę, Chroberz, Działoszyce, Janowiec, Słaboszów, Sancygniów, Książ Wielki oraz Pińczów. Był to obszar około jednego tysiąca kilometrów kwadratowych./…./ Ukazało się kilkadziesiąt publikacji książkowych poświęconych walkom partyzantów - żołnierzy Republiki Pińczowskiej. Są hołdem złożonym pokoleniu naszych ojców, dziadków, ich dzieci i wnuczków. Prosimy o szacunek dla historii i o pamięć o tych, którzy tę ziemię wyzwalali, bo dzięki nim powiewał tu biało-czerwony sztandar - pisze w swym opracowaniu Ryszard Orszulak, który nie ukrywa, że brakuje mu środków na zorganizowanie godnych obchodów rocznicowych i wyeksponowanie przygotowanych wystaw.