Wychowanka kieleckiego Domu Dziecka narzeka, że nie ma gdzie mieszkać

Dwudziestoletnia Iwona, wychowanka Domu Dziecka przy ulicy Sandomierskiej w Kielcach skarży się, że po osiągnięciu pełnoletności została bez dachu nad głową. Uczy się w dziennej szkole fryzjerskiej, do końca nauki pozostał jej rok. Elżbieta Kozyra, dyrektorka zespołu placówek "Dobra Chata", gdzie od ósmego roku życia dziewczyna przebywała uważa, że najlepszym wyjściem byłoby dla niej wynajęcie pokoju do czasu, kiedy nie otrzyma mieszkania z Urzędu Miasta.

Iwona opowiada, że jej rozwiedzeni rodzice nadużywają alkoholu i w ogóle nie interesują się ani ją ani piątką rodzeństwa. - Ojciec mieszka bez prądu, pije, matka ma nowego przyjaciele i też piją, nie odwiedzali nas, nie interesują się nami - mówi - Czwórka braci z trudem sobie radzi, ja z siostra Kasią przebywałam w domu dziecka. Po skończeniu 18 lat zostało mi przyznane na rok mieszkanie chronione w Domu Dziecka Kamyk przy ul. Toporowskiego, tam przebywałam jakiś czas, a potem przygarnęła mnie do siebie koleżanka z Zajączkowa. Wolałam zamieszkać z rodziną bo nigdy jej nie miałam. Jej rodzice nie zgadzają się jednak na to, żebym u nich nadal była, sami mają trójkę dzieci. Muszę się lada dzień wyprowadzić, tylko nie wiem gdzie.

Agnieszka i Angelika Kozieł, siostry które zabrały dziewczynę do swojego domu na ponad rok uważają, że Iwonie trzeba koniecznie pomoc. - Daliśmy jej namiastkę rodziny, ale teraz ktoś kolejny powinien wyciągnąć do niej rękę - uważa Angelika. - Na powrót do rodziców nawet bym jej nie pozwoliła bo oni żyją w melinach. Moim zdaniem te przepisy nie są zbyt dobre, bo wychowankom domów Dziecka oferuję mieszkania chronione tylko na rok, a potem mają się usamodzielnić. Ale w jaki sposób? Kogo dziś stać na kupno mieszkania.

Zofia Wesołowska, dyrektorka "Kamyka" potwierdza, że Iwona mieszkała jakiś czas w mieszkaniu chronionym, nawet nie cały rok, a potem poszła mieszkać do koleżanki. - W tej chwili wszystkie miejsca w mieszkaniach chronionych są u nas zajęte - informuje.

Z kolei Elżbieta Kozyra, dyrektorka placówki przy ul. Sandomierskiej jest zdania, że nie można uczyć wychowanków postawy roszczeniowej. - Przecież nawet dzieci wychowywane w tzw. normalnych rodzinach nie mają od razu mieszkania, często je wynajmują, czy nawet jeden pokój, zanim się czegoś dorobią - mówi dyrektor. - Nasi podopieczni muszą się uczyć cierpliwości, nikogo nie zostawiamy bez pomocy. Kasia razem z siostrą Iwoną złożyły wniosek o przydział mieszkania socjalnego i czekają, a teraz mogą sobie coś wynająć. Skoro dziewczyna jeszcze się uczy, to może zwrócić się z pismem do Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, co jej doradziłam, o wsparcie finansowe na wynajęcie pokoju. Z Urzędem Miasta współpracuje nam się bardzo dobrze nikt nie zostaje bez lokalu.
Bogdan Klikowicz, dyrektor wydziału mieszkalnictwa Urzędu Miasta w Kielcach potwierdza, że pomagają wszystkim wychowankom opuszczającym placówki opiekuńcze, jeśli sami o to wystąpią w ciągu dwóch lat od wyprowadzki. - Są oni poza wszelką kolejką - zapewnia. - Otrzymują mieszkanie w pierwszej kolejności, chyba, że akurat nie mamy wolnego lokalu, to trzeba poczekać. My nie wiemy jaką kto ma aktualnie sytuację, z dokumentów wynika, że jedna sióstr Kasia mieszka na razie w mieszkaniu chronionym. Niech ta druga siostra Iwona przyjdzie do nas, powie co się u niej dzieje, to pomyślimy jak jej pomóc.