W programie wykorzystano wiersze Cz. Miłosza, J. Twardowskiego, W. Szymborskiej, T. Jastruna, K. Szczepańskiej. Oprawę muzyczną stanowiły piosenki z repertuaru P. Rubika "Tues Petrus", M. Szcześniaka, Dżemu, R. Rynkowskiego, N. Kukulskiej, Z. Sośnickiej. Wiersze recytowali: Agata Paradowska, Sebastian Banasiewicz, Kinga Maruś, Krystian Dąbrowski, Katarzyna Węglewicz, Karolina Kuchcińska, Rafał Jędrzejewski, Martyna Kowalska, Anna Nowocień, Ewelina Głazek, Paulina Gardian, Małgorzata Chyc, Ewelina Wiącek - uczniowie klas drugich. Piosenki zaśpiewały: Aleksandra Kapsa, Joanna Tomaszewska, Magdalena Gawlik, Magdalena Mazur, Monika Myszona, Paulina Sardyko, Martyna Kowalska. Dekorację wykonały: Angelika Glica, Żaneta Bednarska, Milena Bednarska, Katarzyna Krowińska. Fotografował: Michał Szostak, Scenariusz, koncepcja programu, opieka nauczyciele: Ewa Cybula, Bożena Domagała Rej.
Program był zaproszeniem do "zatrzymania" się i zastanowienia nad sensem i wartością życia, nad śmiercią, aby z perspektywy przyjrzeć się temu, co zostaje za nami. Co jest "za mną, za tobą", co jutro stanie się przeszłością, niemożliwą do zmiany. Niedawno odwiedzaliśmy cmentarze, już wkrótce jednoczyć się będziemy z rodziną przy wigilii. Wówczas najbardziej odczuwamy puste miejsce przy stole, brak najbliższej nam osoby.
Program zaprezentowany przez Koło Teatralne: wiersze, piosenki, wzbogacone przepiękną prezentacją multimedialną przygotowana przez Krystiana Dąbrowskiego, ucznia klasy 2 f, uświadomiły słuchaczom, że życie człowieka jest ciągłą gonitwą za czymś nieuchwytnym, nieokreślonym i, że kiedy zdaje się, że wreszcie dobiegamy do celu, ktoś przecina nić naszego życia. Po każdym z nas zostaje to, czego dokonał. W tym tkwi być może niewymierny sens istnienia. Program zachęcał, aby spróbować wypełnić dobrze swój czas na wielkiej scenie życia, ale też pielęgnować pamięć o tych, którzy odeszli. Zachować ich w sercach i myślach.
Podczas programu przypomniane zostały nazwiska nauczycieli oraz pracowników administracji i obsługi Liceum, którzy odeszli w ostatnich latach jak również uczniów - Janka Mroczkowskiego i Daniela Skowrona, którzy w tym roku tragicznie zginęli. W skupieniu, ciszy i … łzach, wszyscy - na stojąco - wysłuchali nazwisk zmarłych osób oglądając pokaz slajdów ze zdjęciami Janka i Daniela. Wzruszenie potęgowała subtelna i wymowna dekoracja oraz wprowadzone elementy dramy.
Program zakończyła myśl księdza Twardowskiego: "Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą" zachęcająca do okazywania uczuć, tych życzliwych i nie raniących; tych które budują, a nie rujnują; tych, które leczą a nie zakażają . Piosenka Ryszarda Rynkowskiego "Jawa" była wspaniałym dopełnieniem tych słów.
Tak więc dostrzegajmy innych, ich pozytywne cechy, zanim los nas rozdzieli. Mówmy o swoich uczuciach - miłości, szacunku, przywiązaniu, poszanowaniu. Pamiętajmy, że śmierć towarzyszy życiu. Nie wolno udawać, że tego tematu nie ma.
Autorkami tekstu są uczennice klasy 1 d o profilu dziennikarsko - prawniczym
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
