Zbrodnia w Cedzynie przed sądem - genetyczne tajemnice

O tym, w jaki sposób badania genetyczne doprowadziły śledczych do zasiadającego dziś na ławie oskarżonych 51-latka, mówili w środę w sądzie biegli z Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego w Warszawie.

Proces dotyczy wydarzeń z 19 września 1991 roku. Z ustaleń policyjnych wynika, że trójka obywateli Ukrainy: 40- i 41-latek oraz 24-letnia kobieta zatrzymali się na parkingu w Cedzynie. Tam również przyjechali trzej mężczyźni, mieszkańcy powiatu kieleckiego, którzy - według prokuratora - mieli wcześniej śledzić swoje przyszłe ofiary. 40- i 41-letni Ukraińcy zginęli od strzałów z pistoletu, a ich towarzyszka - 24-latka - najpierw została brutalnie zgwałcona, a następnie z bliskiej odległości zastrzelona.

Sprawa długo pozostawała niewyjaśniona. Dopiero po 18 latach, w 2009 roku nastąpił przełom. Zatrzymano podejrzanych o popełnienie zbrodni. Jeden nie dożył procesu - znaleziono go powieszonego w celi. Drugi, dziś 51-letni mężczyzna zasiadł na ławie oskarżonych. Kluczowymi dla rozwiązania sprawy były zeznania świadka koronnego z innego procesu. Istotne były także badania genetyczne, które potwierdziły obecność oskarżonego na miejscu zabójstwa.

Właśnie o tym ostatnim aspekcie sprawy mówili w środę biegli, którzy w 1999 roku na zalecenie katowickiej prokuratury badali materiał znaleziony na miejscu zbrodni w podkieleckiej Cedzynie.

- Wiedzieliście państwo o tym, że ten materiał genetyczny pochodził z ciała kobiety. Co udało się z tym zrobić? - pytał w środę Adam Kabziński, przewodniczący składu sędziowskiego w tym procesie.
Biegli tłumaczyli, że z materiału udało się wyodrębnić różne nitki DNA.

- Jedna należała do kobiety, a trzy pozostałe do mężczyzn. Wiedzieliśmy, że damskie DNA należy od ofiary. Porównywaliśmy materiał genetyczny z włosami należącymi do kobiety. Pasował. Nie mieliśmy zaś z czym porównać DNA mężczyzn - tłumaczyli biegli. O tym, jaki efekt dało porównanie próbek DNA z tymi należącymi do oskarżonego będzie mowa na następnej sprawie.