„Zmruż oczko” – nowa premiera w kieleckim Teatrze Kubuś

Bardzo ciepłą i mądrą opowieść o tym, jakimi ścieżkami chadza po zmroku wyobraźnia dziecka, pokazali twórcy w najnowszej premierze Teatru Lalki i Aktora Kubuś. Spektakl „Zmruż oczko” według tekstu Magdaleny Mrozińskiej może pomóc maluchom oswoić lęki, a rodzicom przypomnieć, że w wieku kilku lat nocą też czasami bardzo chcieli przytulić się do mamy.

Każdy czegoś się boi. To nic złego. Dorosły już Tadeusz (w tej roli kontuzjowanego Michała Olszewskiego bardzo udanie zastąpił reżyser przedstawienia – Przemysław Żmiejko) wraca pamięcią do jednego z wieczorów, kiedy jako pięciolatek, w sennym marzeniu skonfrontował się ze swoimi lękami – przed tym, co kryje szafa, czym staje się plama na ścianie, gdy gasną światła, w co zmienia się cień paprotki i z tym największym, paraliżującym strachem każącym wołać mamę w środku nocy – strachem przed ciemnością. W swej nocnej podróży chłopiec nie jest sam. Towarzyszy mu energiczny Luliusz Marmolada (świetna Ewa Lubacz), który tak jak tato Tadzia, smaży słodkie naleśniki, a przy tym dodaje odwagi i pomaga zaprzyjaźnić się z „potworami”.

„Potworami”, jak się okazuje, wcale nie takimi strasznymi. Szafik z szafy to nikt inny, jak efekt bałaganu zrobionego tam przez Tadzia, Profesor Plama powstały z zamalowanej przez chłopca ściany lubi się przytulać, a słodki głosik ciemności zamiast dreszczy – wywołuje uśmiech.

Z fabułą świetnie korespondują scenografia i kostiumy autorstwa Bożeny Ślagi – miękka, jasna pościel pozwala małym widzom poczuć się bezpiecznie i pewnie, a poszczególne strachy ubrane w pastelowe piżamy nikogo przestraszyć nie mogą. Grozy nie próbuje też wywołać muzyka Tomasza Lewandowskiego – jest radosna, melodie piosenek wpadają w ucho. Spektakl jest rekomendowany dla widzów od trzeciego roku życia i rzeczywiście już dla takich maluchów może być zrozumiały i atrakcyjny.