Druga rocznica katastrofy smoleńskiej na Podkarpaciu (zdjęcia)

[galeria_glowna]

Norbert Kolano, szef tarnobrzeskich struktur Prawa i Sprawiedliwości:

- Naszym obowiązkiem jest pamiętać o 96 ofiarach smoleńskiego dramatu. To byli ludzie niekiedy o różnych poglądach. Trzeba na każdym kroku podkreślać, że wszyscy zginęli pełniąc służbę Polsce, poza tym celem ich podróż był Katyń, miejsce zbiorowego mordu radzieckich komunistów na polskiej elicie.

W Tarnobrzegu we wtorek oddzielne obchody przygotowało Prawo i Sprawiedliwości oraz Polskie Stronnictwo Ludowe.

ODESZLI NA SŁUŻBIE

10 kwietnia 2010 roku prezydencki tupolew rozbił się podczas podchodzenia do lądowania na smoleńskim lotnisku. Na pokładzie znajdowało się 96 osób, w tym Prezydent RP, Lech Kaczyński wraz z małżonką, posłowie, senatorowie, duchowni, wojskowi. Polska delegacja podróżowała do Katynia na obchody 70. rocznicy zamordowania polskich oficerów przez aparat bezpieczeństwa Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Wśród ofiar katastrofy było troje parlamentarzystów związanych z Podkarpaciem: Leszek Deptuła - poseł Polskiego Stronnictwa Ludowego z Mielca, senator Prawa i Sprawiedliwości Stanisław Zając z Jasła oraz posłanka tego samego ugrupowania - Grażyna Gęsicka.

PRZY OBELISKU I TABLICY

W Tarnobrzegu przy Alei 96 Dębów tuż obok Jeziora Tarnobrzeskiego spotkali się członkowie i sympatycy lokalnych struktur Polskiego Stronnictwa Ludowego. Zebrani złożyli wieńce i znicze przy obelisku upamiętniającym ofiary narodowej tragedii.

Drugą uroczystość zorganizowało Prawo i Sprawiedliwość wraz z środowiskami prawicowymi. W Klasztorze Ojców Dominikanów odprawiono mszę świętą za 96 pasażerów prezydenckiego tupolewa, który rozbił się w Smoleńsku.

Po nabożeństwie zebrani przeszli pod Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy, gdzie przy pamiątkowej tablicy złożyli wieńce i zapalili znicze. Wśród zebranych była między innymi Bogusława Boyen, siostra Leszka Deptuły.

Podczas tegorocznych obchodów w miastach naszego regionu nie rozbrzmiewały już syreny alarmowe, a biało-czerwonych flag wywieszonych na znak pamięci było jak "na lekarstwo".