Grób Dziecka Utraconego poświęcony w Stalowej Woli

- Ten grób to miejsce, gdzie przywraca się niekiedy zapomnianą godność dziecka, które wprost z łona matki trafiło w objęcia Boga - powiedział biskup Nitkiewicz podczas Mszy świętej w kościele Trójcy Przenajświętszej, z udziałem księży ze stalowowolskiego dekanatu.

To właśnie ordynariusz sandomierski biskup Krzysztof Nitkiewicz rzucił przed rokiem pomysł budowy nowego grobu Dziecka Nienarodzonego, w kwaterze, gdzie na cmentarzu komunalnym pochowane są dzieci. Realizacją zajęło się Katolickie Centrum Pomocy Rodzinie w Stalowej Woli pod kierunkiem jego opiekuna księdza Mariusz Kozłowskiego oraz dziekana, proboszcza parafii Opatrzności Bożej, księdza Krzysztofa Kidy.

Podczas nabożeństwa ksiądz Kida powiedział, że na nagrobku wyryte są słowa świętego Jana Pawła II, że „te dzieci żyją w Bogu”. - Chcemy powiedzieć rodzicom, którzy utracili dziecko i noszą w sercu ból, że nie są sami w tym bólu, że nasza obecność z nimi może ukoić ich ból. Dzieci utracone, zmarłe na skutek poronienia, dostępują zbawienia, bo nie popełniły grzechu, bo nie zdążyły się narodzić. Bóg kocha szczególnie tych najmniejszych.

- Groby Dzieci Utraconych spełniają potrójną funkcję. Po pierwsze jest to grób w pełnym tego słowa znaczeniu dla dzieci zmarłych wskutek poronienia, po drugie jest to symboliczne miejsce modlitwy dla rodziców, którzy utracili dziecko dużo wcześniej i nie wiedzą co się z nim stało, po trzecie jest to również forma katechezy dla osób, które nie są do końca przekonane o tym, że z człowiekiem mamy do czynienia od momentu poczęcia - wyjaśnia ksiądz Krzysztof Kida.

Okazały grób z granitowym nagrobkiem powstał za pieniądze wiernych, którzy zbierali je do puszek. W niedzielę, po porannym nabożeństwie, grób poświęcił biskup sandomierski.

Jak się dowiedzieliśmy, ciała dzieci poronionych, zgodnie z procedurą, jaka obowiązuje w szpitalu w Stalowej Woli, są przechowywane w stanie zamrożenia w małych trumienkach. Kiedy jest ich kilka, są przewożone na cmentarz i chowane w zbiorowej mogile. Pogrzebowi towarzyszy zawsze kapłan, który poświęca trumienki.