Wigilia tarnobrzeżan

Po świąteczne potrawy ustawiały się długie jolejki
(fot. M. Radzimowski)

Wzajemne życzenia przy opłatku, suta wieczerza, kolędy i długie rozmowy, bycie razem w świąteczny czas, kiedy to nikt nie powinien czuć się samotny i zapomniany. Taka właśnie wyjątkowa była wspólna wigilia mieszkańców Tarnobrzega.

Opłatkiem dzielił się z mieszkańcami biskup sandomierski Andrzej Dzięga i proboszczowie tarnobrzeskich parafii.
(fot. M. Radzimowski)

Na wieczerzę w piątkowe popołudnie zaprosiło mieszkańców stowarzyszenie "Nasz Tarnobrzeg" i nasza redakcja.

Na Plac Bartosza Głowackiego przyszli samotni, jak pani Irena, która w święta nie spotka się z córką przy wspólnym stole i ci, którzy na co dzień cierpią niedostatek, by posilić się ciepłym darmowym jedzeniem. Wokół żywej szopki gromadziły się dzieci, żeby obejrzeć kozę, owieczkę i białe gołąbki. Rynek wypełniły kolędy, które śpiewali na ludową nutę Dzikowianie, Lasowiacy i Cyganianki.

Nie zabrakło prezydenta miasta, radnych, duchownych, szefów instytucji i firm z powiatu tarnobrzeskiego, dzięki hojności których spotkanie mogło się odbyć. Niemal każdy przechodzień przystawał na parę chwil, by pomodlić się razem z ordynariuszem sandomierskim Andrzejem Dzięgą. Z rąk do rąk przechodził opłatek, pobłogosławiony przez biskupa.

- Życzę, abyście mieli świadomość, że ten opłatek sam siebie dzieli, ale ludzi łączy. Dzielenie się opłatka oznacza wtedy łączenie się ludzi, z których każdy trzyma część tego samego chleba. Jednocześnie chcę prosić, abyście przez to przełamanie opłatka umieli spojrzeć do wnętrza chleba, tak jak do wnętrza człowieczego serca. I abyście w tym wnętrzu chleba dostrzegli istotę jedności międzyludzkiej, jest nim Jezus Chrystus - przemawiał biskup Dzięga.

Przypominał, że tradycja i obyczaje są ważne i piękne, ale istotą świąt Bożego Narodzenia jest to, że syn Boży rodzi się jako człowiek. Życzył, by w rodzinach, spotkaniach przyjacielskich, sąsiedzkich, braterskich było wiele zwykłej radości i satysfakcji z dokonanego dobra.

Prezydent miasta Jan Dziubiński łamiąc się opłatkiem z mieszkańcami życzył, by nigdy nie było w mieście ludzi samotnych i głodnych. By wszystkim żyło się dobrze i pomyślnie.

Tego wieczoru potraw i chleba nie zabrakło dla nikogo. Długie kolejki ustawiały się po pierogi z kapustą i grzybami, barszcz z uszkami, gołąbki, smażonego karpia, kompot z suszu.

Te smakowitości gotowali zawodowi kucharze, a serwowali z wojskowej kuchni polowej wolontariusze.

- Przygotowaliśmy półtora tysiąca porcji, to trzy razy więcej niż przed rokiem - mówił Stanisław Uziel, przewodniczący stowarzyszenia "Nasz Tarnobrzeg". Mimo to kotły szybko opustoszały. Kto nie mógł zjeść na miejscu, chętnie potrawy zabierał do domu.