Bach na skrzypcach wirtuoza - kolejny udany koncert Radomskiej Orkiestry Kameralnej

Tym razem w roli solisty wystąpił mistrz skrzypiec - Piotr Pławner, a orkiestra zagrała pod batutą dyrygenta Opery Krakowskiej - Piotra Sułkowskiego.

Piotr Pławner, uznany za jednego z największych wirtuozów grona młodego pokolenia, wielokrotny zdobywca najwyższych laurów najbardziej renomowanych konkursów skrzypcowych gościł już w Radomiu przed dwoma laty. Już wtedy bardzo spodobał się publiczności. Tym razem melomani przyszli już na koncert mistrza skrzypiec świadomie.

W skupieniu słuchano koncertu skrzypcowego a-moll BWV 1041
Jana Sebastiana Bacha w wykonaniu Piotra Pławnera i Radomskiej Orkiestry Kameralnej podziwiając, jak skrzypek i dyrygent wspaniale "dogadują się" ze sobą.
Pławner grał jak anioł porywając wszystkich energią dźwięków skrzypiec a batuta Piotra Sułkowskiego fruwała niemal nad sceną. Wraz z nią - sam maestro.

Orkiestra poszła w ich ślady

To jasne, że i orkiestrze musiał udzielić się ten żywioł. Poszczególne części koncertu :żywe Allegro moderato, szerokie Andanto i dynamiczne Allegro assai, oparte na starym francuskim tańcu, zagrano z takim temperamentem, że słuchacze z takim samą werwą nagrodzili muzyków oklaskami.

Z radością i niecierpliwością czekano na drugi utwór: koncert skrzypcowy G-dur Josepha Haydna. Sytuacja na scenie powtórzyła się a trzy części koncertu minęły jak chwilka.

Za to brawa wcale nie były chwilką. Aplauz publiczności był tak wielki, że Piotr Pławner kilkakrotnie wracał na scenę, a potem zagrał bis: gawota Bacha. Brawa nie milkły.
- To wprawdzie nie będzie Bach, ale jest rok Grażyny Bacewicz -usprawiedliwił się artysta i zagrał jej "Kaprys polski".

Po przerwie Radomska Orkiestra Kameralna pod batutą Piotra Sułkowskiego równie pięknie zagrała Sinfonię E-dur i Sinfonia A-dur, Carla Philippa Emanuela Bacha, drugiego z synów Jana Sebastiana Bacha. Carl Philipp nie pozostał w cieniu ojca -potrafił stworzyć własny język, otwierając nową epokę i przygotowując drogę klasykom wiedeńskim, którzy to właśnie jego uważali za swego największego mistrza.