Prawdziwe cuda na nowej wystawie w Galerii Pentagon (zdjęcia)

Artystki z łodzi wymieniły uwagi z radomskim artystą, Andrzejem Markiewiczem
(fot. Barbara Koś)

Swe dokonania prezentują tym razem profesor Lidia Choczaj, kierownik Katedry Tkaniny a od 2009 roku kierownik Pracowni Tkaniny Eksperymentalnej Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, Dominika Krogulska-Czekalska, asystent w tej pracowni i studenci. Każda przedstawiona tkanina stanowi prawdziwą perełkę. A także podziw dla talentu, pomysłu i prawdziwie mrówczej pracy autorów.

- Tkaniny odzwierciedlają nazwę naszej pracowni - mówiła podczas wernisażu profesor Lidia Choczaj.
- Nie boimy się eksperymentu. Eksperymentowanie - to poszukiwanie "nowego", przy jednoczesnym logicznym badaniu już "istniejącego"…

Eksperyment, zdaniem szefowej Pracowni, wiąże się z odkrywaniem jakiejś tajemnicy, nieuchwytnego marzenia. Tego rodzaju twórczemu działaniu towarzyszy najczęściej poczucie nieograniczonej wolności i dziecięca wręcz, radość. A warunkiem niezbędnym do poszukiwań jest ciekawość i autentyczne, prawdziwe otwarcie się na otaczający świat, ludzi i zjawiska. Efekty mogą być niepowtarzalne, oryginalne lub - zaskakujące.

I tak właśnie jest w przypadku pokazanych tkanin. Prace ciała pedagogicznego są bardzo wyraziste. Lidia Choczaj kocha szkło i stąd jej prace zbliżone są do instalacji, nawet do rzeźby.

Dominika Krogulska - Czekalska eksperymentuje z tkaniną żakardową, choć jak twierdzi, uważa ją na świętość i na co dzień używa też innych materiałów.

Prace studentów: Walentyny Balcerzak, Aleksandry Barańskiej, Anny Kobryń, Ilony Kowalczyk, Alicji Łaciak, Małgorzaty Matuszewskiej, Małgorzaty Mróz - Grzybowskiej, Joanny Podkowy, Barbary Ritter, Pauliny Sadrak, Arletty Wawrzyniak i Mileny Wiaderek to prawdziwy popis nie tylko uzdolnień ale inicjatywy, odwagi, precyzji i oryginalnych wypowiedzi w świecie tkaniny.

Jest, na przykład, utkana duża, biała płaszczyzna a na niej czerwone kropki, co przypominać może wielki tort śmietankowy z truskawkami. Jest tkanina skonstruowana z mnogości tkaninek w formie delikatnych, brązowych gałązek.

Jest tkanina w postaci białych gałek z napisem "Dotknij mnie!" . Gdy spełnić prośbę tkaniny, gałki cieszą ręką swoją giętkością. Inna jeszcze tkanina przypomina polarne śniegi a kolejna - mapę topograficzną. Zdobyte doświadczenia zdaniem pedagogów, są bezcenne, bo własne, wyjątkowe i indywidualne.

Program Pracowni skierowany jest do studentów, którzy szukają przestrzeni dla nietypowych działań i oryginalnych sposobów własnej wypowiedzi artystycznej w dziedzinie tkaniny a także chcą przekraczać granice sztuki.

Jak widać, jest takich wielu.

Ważna jest perspektywa wystawy - mówią artyści z radomskiego Wydziału Sztuki
(fot. Barbara Koś)

Każda tkanina wywoływała ożywioną dyskusję
(fot. Barbara Koś)

Oto tkanina jak ciasto z truskawkami...
(fot. Barbara Koś)

A ta jest jak polarne śniegi
(fot. Barbara Koś)

Wystawa jest naprawdę ciekawa
(fot. Barbara Koś)