W sobotę, 17 czerwca uroczystości w Opatowskim Ośrodku Kultury. O godzinie 15 program literacko muzyczny pod tytułem „Pokój i dobro” w wykonaniu artystów z Opatowskiego Ośrodka Kultury i Zespołu Szkół numer 1 w Opatowie. Po nim historię klasztoru ojców Bernardynów w Opatowie przedstawi ojciec profesor Oktawian Jusiak. Następnie nastąpi wręczenie okolicznościowych podziękowań.
W niedzielę, 18 czerwca o godzinie 12, w kościele Bernardynów uroczysta msza święta koncelebrowana pod przewodnictwem ordynariusza diecezji sandomierskiej, księdza biskupa Krzysztofa Nitkiewicza i ojca biskupa Damiana Muskusa, biskupa pomocniczego Archidiecezji Krakowskiej.
Historia Bernerdynów w Opatowie zaczyna się w 1467 roku, kiedy właściciel Opatowa biskup lubuski Fryderyk II Sesselmann ofiarował zakonowi bernardynów murowany kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z XII wieku. Był to wówczas kościół parafialny Opatowa położony na jego przedmieściach, w obszarze dawnego grodu Żmigród. Siedzibę parafii przeniesiono do kolegiaty świętego Marcina. Fundacja zatwierdzona została w 1472 roku przez biskupa krakowskiego Jana z Rzeszowa.Do końca XV wieku zakonnicy rozbudowali kościół w stylu gotyckim. Wznieśli także klasztor z kamienia ciosowego na placu ofiarowanym przez rajców miejskich oraz opatowskiego dziekana księdza Jana z Miechowa. Pod koniec XV wieku brat Benedykt wyrzeźbił stalle. Całość otoczono murami obronnymi ze strzelnicami. Ich pozostałości zachowały się do dzisiaj.
W 1502 roku klasztor był oblegany przez Tatarów. Przez cztery dni zakonnikom udawało się skutecznie odpierać ataki nieprzyjaciół. W murach klasztornych chroniła się miejscowa ludność. Miasto Opatów uległo zniszczeniu w czasie najazdu. W obronie klasztoru odznaczył się jeden z zakonników, zakrystianin brat Jan, który zabił jednego z wodzów tatarskich.
W latach 1621-1622 kościół klasztorny przebudowano. Powstało wówczas nowe sklepienie oraz kaplice świętej Anny i świętego Franciszka. Prawdopodobnie już wówczas świątynia zatraciła swój gotycki charakter, stając się budowlą barokową.
Kolejna gruntowna przebudowa w stylu późnobarokowym miała miejsce w latach 1749-1765. W czasie przebudowy rozebrano kaplice świętej Anny i świętego Franciszka. Nowa budowla wzniesiona została z kamienia i cegły. W 1784 roku w kościele wykonano rokokową, iluzjonistyczną polichromię o tematyce maryjnej. Przemalowano ją w 1901 roku.
W czasie powstania styczniowego część zakonników zaangażowała się w ruch powstańczy, na skutek czego w 1864 roku klasztor uległ kasacie. Kościół i zabudowania klasztorne niszczały do 1939 roku kiedy powrócili tu zakonnicy. Prace remontowe, tynkowanie i klamrowanie pękających murów trwały przez przeszło 30 lat.
W okresie II wojny światowej na terenie klasztoru chronili się ranni żołnierze Armii Krajowej co upamiętnia tabliczka z 1997 roku umieszczona na murach klasztornej dzwonnicy.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
