Cała prawda o gejach

- To zwykła iluzja, gra zmysłów i uczuciowości, tyle tylko, że bierze początek w najgłębszych warstwach naszej psychiki. Jeżeli gdzieś rozum sprzeciwia się rzeczywistości w sposób najbardziej nieprzejednany, to jest to właśnie homoseksualizm.

Tak opisuje swój stan jeden z gejów, który chciałby być "normalny". Pojęcie normalności jest bardzo względne. W niektórych kulturach, np. Starożytnej Grecji, homoseksualiści byli traktowani nawet lepiej niż hetero. Grecy uważali taki rodzaj miłości za coś lepszego, za wyższy etap rozwoju człowieka. Związki starszego faceta z młodszym były niemalże czczone.

Dziś homoseksualizm jest coraz bardziej tolerowany, coraz więcej gejów ma odwagę przyznać się do tego, kim są. Lesbijki ogólnie mają trochę lżej. Mogą na legalu trzymać się za ręce, nawet przechodzi całowanie się na ulicy.

Co do facetów, sytuacja taka budziłaby wstręt i odrazę. Nie mogą przekroczyć granic wyznaczonych im przez społeczeństwo. Inaczej stracą tolerancję, jaką sobie wywalczyli. Są kim są i tego nie mogą zmienić, chociaż niektórym z nas trudno to zrozumieć.

- Dla geja seks z kobietą jest równie obrzydliwy jak dla hetero seks z osobą tej samej płci - mówi Robert, gej (student kieleckiej uczelni).

Hormony i psychika

- Nie wiem skąd to się wzięło. Zastanawiam się nad tym od paru lat i wniosek, do jakiego dochodzę, to silny związek emocjonalny z mamą. Nie mam ojca. Chociaż mama opowiadała mi, że jak miałem dwa czy trzy lata, bardzo chciałem ubierać się w sukieneczki - próbuje wyjaśnić swój przypadek Robert - Do końca pewnie nikt nie wie dlaczego tak się dzieje. Czasem czułem się jak wybryk natury. Dziś sądzę, że po coś w końcu musimy być.

Kiedy w okresie życia płodowego pojawia się mało hormonów męskich i przy tym dużo sytuacji, które rujnują psychikę, powstanie nastawienia homo jest pewne. Badania udowodniły, że w czasie dorastania silne uczucie między matką a synem, zwłaszcza toksyczne, nasila złe myślenie o kobietach. Homoseksualizm może spowodować nawet brak męskich zabaw i obowiązków albo ich wymuszanie.

Chromosom Y

- Nie wyobrażam sobie jak można całować kobietę w usta, w dodatku z języczkiem. Kiedyś próbowałem. Wtedy jeszcze myślałem, że jestem hetero. Nie dałem rady - opowiada kielecki student. - Było mi strasznie trudno zapanować nad tym. Oczywiście, że chciałbym być normalny, nie wstydzić się siebie, swoich uczuć. Nie ma takiej siły, która zmusiłaby mnie do związku z dziewczyną. Na hormony nie mamy wpływu, albo są, albo nie. Nie można sobie ich dorobić.

Relacje rodzice - dziecko

- Nie mam ojca. Nigdy nie miałem. Nie ożenił się z mamą. Zniknął zanim się urodziłem. Nie miałem wzoru. Może dlatego jestem gejem? - zastanawia się Robert. - Szkoda. Gdyby nie uciekł, może moje życie wyglądałby zupełnie inaczej.

Jeżeli nie ma jednego z rodziców, dziecko traci jakiś wzór do naśladowania. Przez to może zabraknąć cech psychicznych właściwej płci. Zbyt rozwinięty związek syna z matką jest tak samo ważny jak brak więzi. Według Krzysztofa Boczkowskiego, seksuologa, zimny, obojętny lub wrogi ojciec taktuje dziecko jako ofiarę jego złych nastrojów i złośliwości. Jeżeli syn jest nieśmiały, skrępowany, delikatny, drażni ojca brakiem męskości. Zła atmosfera rośnie i powoduje silniejszą niechęć do siebie nawzajem.

Matka za bardzo troszczy się o syna, jest zaborcza i nadopiekuńcza, stara się wynagrodzić sobie brak uczucia męża. Przelewa uczucia na dziecko i nastawia je przeciwko ojcu. Ma najłatwiejszy dostęp do dziecka i łatwo może nim manipulować. Syn nie chce naśladować ojca, chce być dokładnie taki, jak matka. Rodzice, którzy odwracają się od dziecka, też mogą wpłynąć na orientację, zwłaszcza brak czułej opieki matki tuż po narodzinach.

Pozycja w rodzinie

- Jestem jedynakiem. Mama skupiała się tylko i wyłącznie na mnie. Pewnie, że nie chciała źle. Miałem jedynie mamę i mama miała tylko mnie. Byłem najważniejszy.

- Myślę, że gdyby natura nie przewidywała możliwości narodzenia się geja czy lesbijki, nie pojawialibyśmy się nigdzie na świecie - podsumowuje student.