Drogą Ojców i Matek do Maryi. W niedzielę będą pielgrzymować do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Bogorii

- Po raz drugi w sierpniu pójdziemy z modlitwą i śpiewem na ustach z okolicznych wsi pieszo do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia, gdzie 28 sierpnia uczestniczyć będziemy o godz. 14.00 we mszy dziękczynnej, a potem dołączymy do rodzinnego świętowania. Wyruszymy, aby za pośrednictwem Matki Bożej Bogoryjskiej prosić także o łaski. Każdy pątniczy szlak to lekcja pokory, poznawania siebie i przemyślenia- dla kogo i po co idziemy? Czy tylko prosić?, a może przepraszać i dziękować ? Dla mnie kolejny krok to wdzięczność za dar życia, dar wrażliwości na cierpienie, którego jest aż nazbyt wiele. Podziękowanie za to, że mam w sobie dar pomocy innym. Za to dziękowałam w drodze do Częstochowy i za to podziękuję w tej krótkiej ale jakże symbolicznej pielgrzymce. Bo na tej drodze narodziło się wszystko co determinuje moje dzisiejsze zachowanie. Po raz kolejny jako małe dzieci sprzed lat z radością będziemy szli na spotkanie z Maryją leśnymi drogami wydeptanymi przez pokolenia by prostować swoje zawiłe ścieżki, zostawić za sobą strach i zło - mówi Anna Zielińska-Brudek.

- Na pierwszej pielgrzymce głęboko do serc parafian zapukały słowa proboszcza ks. Lesława Biłasa, który we wzruszającym kazaniu powiedział: „Sanktuarium Matki Boskiej Pocieszenia w Bogorii dla wielu z was było, jest i będzie życiem” - dodaje.

Anna Zielińska-Brudek jest autorem słów pieśni „Dla Matki Boskiej Bogoryjskiej” napisanej w X rocznicę Koronacji Obrazu w Sanktuarium w Bogorii. Muzykę skomponował Stanisław Gibała, utwór wyśpiewała Anna Marcinkowska. Konsultacja harmoniczna Paweł Łukowiec. Tekst jest kontynuacją wiersza napisanego 12 lat temu ”Do kościoła w Bogorii”.

Do kościoła w Bogorii
W dziecięcym lesie
nieznany mi
Jezusek bosy
wygrzewał piasek.
Jego słoneczne ślady
mrugały światełkiem.

I zeszły się nasze drogi
pod kapliczką,
gdzie wodą ze źródełka
obmywałam stópki.
Bielutkie buciki niosły
do Matki Pocieszenia.

Przy ołtarzu w świątyni
twarz tkana cudami.
Z nią weselił się Jezusek,
śmiały się anioły.
A mnie dusił głód…

Wyjdę z nimi
czy sama?
Anna Zielińska-Brudek wiersz z tomu poezji „Gorzkie owoce” 2009 roku