Jak dbać o magnolię

Małgorzata Skowron, architekt krajobrazu

- Z magnoliami nie ma żadnych problemów, jeżeli przestrzegane są warunki uprawy. Należy pamiętać o ochronie młodych egzemplarzy przed mrozem, właściwym podlewaniu i utrzymaniu lekko kwaśnego odczynu gleby (pH 5 - 6). Gdy liście są przebarwione na żółto, a korzenie rośliny zamierają, świadczy to o zbyt dużej ilości wapnia w glebie. Konieczne jest wtedy jej zakwaszenie, np. kwaśnym torfem. Nie powinno się przesadzać z nawożeniem azotem, gdyż zbytnie dawki tego składnika zwiększają podatność magnolii na przemarzanie. Dlatego też nawozy zawierające azot podajemy tylko wiosną.

Ozdobą magnolii są przepiękne kwiaty. Z daleka przyciągają wzrok ich okazałe pąki, które pojawiają się wiosną - jeszcze na drzewach pozbawionych liści.

Główną ozdobą magnolii są kwiaty. Z daleka przyciągają wzrok dużymi rozmiarami i obfitością, w jakiej pojawiają się na dorosłym egzemplarzu. Wyglądem przypominają tulipany. Tak dużych kwiatów nie ma żadne inne drzewo rosnące w Polsce. Mają one barwę od białej do czerwonej, poprzez różne odcienie różu.
Kwiaty rozwijają się wiosną, jeszcze przed pojawieniem się liści. Czasami zdarza się, że jesienią zakwitają ponownie, choć nie tak już obficie. Są też odmiany zakwitające latem już po rozwinięciu liści.

W Polsce uprawa magnolii jest ograniczona z powodu zbyt surowego klimatu. Jednak przestrzegając podstawowych zasad możemy z powodzeniem sadzić je w naszych ogrodach w określonych miejscach. Magnolie najlepiej rosną w miejscach zasłoniętych od wiatru, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. W miejscach zacienionych rośliny te bardzo słabo kwitną. Większość gatunków potrzebuje głębokiej i żyznej gleby, o odczynie lekko kwaśnym.

Nie przesuszyć

Rośliny sadzi się w dole wypełnionym przygotowaną wcześniej żyzną ziemią zmieszaną z obornikiem lub torfem. Należy zwrócić uwagę, aby podczas sadzenia nie uciskać zbyt mocno bryły korzeniowej, gdyż uszkodzenie korzeni może spowodować zgnicie całego systemu korzeniowego, a tym samym stratę rośliny. Po ustawieniu magnolii w odpowiednim dołku należy obsypać bryłę korzeniową pulchną ziemią i obficie podlać.

Podlewanie jest bardzo ważnym zabiegiem w uprawie tych krzewów i należy je tak przeprowadzać, aby nie dopuścić do przeschnięcia podłoża wokół rośliny. Jest to ważne przede wszystkim od maja do lipca. Po zasadzeniu roślinę podlewa się, a glebę wokół ściółkuje korą lub torfem. Pomoże to utrzymać właściwą wilgotność gleby oraz uchroni korzenie przed przemarznięciem.

Pielęgnacja

Właściwie pielęgnowane magnolie kwitną po upływie 2-3 lat, ale niektóre odmiany zakwitają już w pierwszym roku po posadzeniu.

Magnolie drzewiaste, o wysokości od 5 do kilkunastu metrów nadają się do nasadzeń w parkach i bardzo dużych ogrodach. Wysokie magnolie najlepiej prezentują się sadzone pojedynczo, na dobrze wyeksponowanych stanowiskach. Do większości ogrodów i na działki bardziej odpowiednie będą odmiany nieco niższe, osiągające wysokość od 2,5 do 5 m ( najbardziej popularna M. Soulangeana). Do niewielkich ogródków przydomowych należy wybrać odmiany karłowe, osiągające nie więcej jak 2,5 m wysokości np. M. stellata. Niskie odmiany doskonale prezentują się posadzone w grupie.

Magnolie mają kruche korzenie i bardzo źle znoszą przesadzanie. Od marca do początku lipca nawozi się kilka razy niewielką ilością nawozów mineralnych wieloskładnikowych. Jeżeli chcemy zaoszczędzić pracy, możemy jednorazowo na przełomie marca i kwietnia zastosować nawóz o spowolnionym działaniu, na przykład Osmocote.

Magnolii nie przycina się. Należy usuwać jedynie uschnięte końce pędów. Poważniejsze uszkodzenia łodygi powinny być zamalowane emulsją z dodatkiem 1 procentowego Topsinu lub Benlate.

Magnoliowe lasy

Magnolie były jednymi z pierwszych roślin kwiatowych, które pojawiły się na Ziemi w toku ewolucji. Pierwsze magnolie kwitły w trzeciorzędzie, przed epoką lodowcową i tworzyły ogromne lasy. Epoka lodowcowa prawie je zniszczyła. Do dziś przetrwało ich niewiele na Dalekim Wschodzie i w Ameryce Północnej.

Ochrona na zimę

Młode rośliny są wrażliwe na silne mrozy, starsze drzewa są odporne na mróz. Jednak przy silnych mrozach u niektórych gatunków i odmian przemarzają pąki kwiatowe. Młode magnolie koniecznie musimy zabezpieczyć na zimę. Całą roślinę okrywamy słomą lub jutowym workiem, a wokół dolnej części pnia usypujemy około 30-centymetrowy kopczyk z trocin lub kory. U starszych roślin wystarczy na zimę usypać sam kopczyk, okrywanie całej rośliny nie jest konieczne, o ile oczywiście rośnie na stanowisku osłoniętym od wiatrów.

Jaką wybrać odmianę?

Poszczególne odmiany różnią się kolorem kwiatów i porą kwitnienia.

* Magnolia 'Betty' to krzew dorastający do 3,5 m wysokości. Przed rozwojem liści, na przełomie kwietnia - maja ukazują się duże kwiaty do 20 cm średnicy, ciemnoróżowe z zewnątrz i białe z różowym odcieniem w środku. Często powtarza kwitnienie w sierpniu.

* Magnolia 'George Henry Kern' to wolno rosnący krzew o zwartym pokroju, dorastający do 2,5 - 3 m wysokości. Kwiaty ma niezbyt duże, liliowo-różowe, bardzo liczne. Rozpoczyna kwitnienie na przełomie kwietnia i maja i kwitnie bardzo długo.

* Magnolia gwiaździsta (stellata) to dość wolno rosnący, gęsty krzew, dorastający do 2 - 3 m wysokości. Kwiaty czysto białe, pachnące, o wąskich, szeroko rozpostartych płatkach. Kwitnie wcześnie i bardzo obficie przed rozwojem liści. Odporna na mróz. Odpowiednia do każdego typu ogrodu.

* Magnolia pośrednia (soulangeana) 'Alba Superba' to małe drzewo dorastające do 6 m wysokości i około 4 m szerokości. Kwiaty białe, duże i pachnące, u nasady płatków zaróżowione. Rozkwita na przełomie kwietnia i maja. Do nasadzeń pojedynczych w większych ogrodach.

* Magnolia pośrednia (soulangeana) 'Alexandrina' to małe, szybko rosnące drzewko lub duży krzew dorastający do 4 - 6 m wysokości. Kwiaty wewnątrz białe, na zewnątrz różowe, ciemniejsze u nasady płatków. Kwitnie bardzo obficie w końcu kwietnia i na początku maja.

* Magnolia pośrednia (soulangeana) 'Speciosa' to drzewo dorastające do 6 m wysokości o zaokrąglonej koronie. Kwiaty białe, u nasady zaróżowione, na zewnątrz ciemno różowe. Kwitnie bardzo obficie na przełomie kwietnia i maja. Uważana jest za wytrzymałą na mróz, ale jednak młode rośliny należy zabezpieczać na zimę.