Karczówka będzie miała swój herb, flagę i sztandar

Starania o to by klasztor na Karczówce miał swoje symbole podjęli ksiądz rektor Jan Oleszko oraz prezes Stowarzyszenia Genius Loci Karczówka Stanisław Szrek. Obaj uważają, ze Karczówce należy przywrócić jej godne miejsce, jakie zajmowała w dziejach miasta.

Za ocalenie od zarazy

Kościół na wzgórzu Karczówka pod wezwaniem świętego Karola Boromeusza, patrona chroniącego przed morowym powietrzem powstał z inicjatywy biskupa Marcina Szyszkowskiego, który podczas epidemii w 1622 roku złożył ślubowanie, że jeśli Karol Boromeusz pomoże zwalczyć zarazę, wystawi na jego cześć kościół, co potwierdza akt erekcji tej fundacji z roku 1624 roku. Budowę zakończono w 1628 roku. W 1631 roku na Karczówkę zostali sprowadzenie bernardyni - gałąź zakonu franciszkanów.

Teraz pallotyni

Klasztor bernardynów istniał na Karczówce do 1864 roku, kiedy po powstaniu styczniowym dekretem cara Mikołaja II, nastąpiła jego likwidacja. Potem kościół klasztor i kościół niszczały, uratowane zostały dzięki ofiarności Kielczan. Była tu drukarnia, działało Towarzystwo Dobroczynności. Od 1918 roku w klasztorze przebywały siostry zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusowego, a od 1957 roku klasztor przejęli ojcowie pallotyni.

Ksiądz Jan Oleszko - rektor Karczówki stara się by miejsce to odzyskała dawny blask. Odnowiona jest już kaplica, świętej Barbary, uroczyście poświęcona w grudniu z okazji święta patronki górników, odnawiane są stare organy w kościele.

Dawne symbole

- Herb, flaga i sztandar będą wyraźniej identyfikowały klasztor i Karczówkę. Nie jest to tylko nasz kaprys, takie symbole posiadają znaczące klasztory. Opracowanie symboli nawiązujące do tradycji historycznych zleciliśmy heraldykowi - mówi ksiądz rektor Jan Oleszko.

W projekcie herbu, flagi i sztandaru doktor Jan Michta wykorzystał symbolikę związaną z Karczówką. Herb składa się z tarczy "cystersów" podzielonej w pas na dwa pola, w których znajdują się herby: Ostoja "reprezentujący" w herbie Karczówki biskupa krakowskiego Marcina Szyszkowskiego, któremu Karczówka zawdzięcza swoje powstanie herb Junosza biskupa krakowskiego Felicjana Konstantego Szaniawskiego, który w I-ej połowie XVIII wieku rozbudował i ozdobił klasztor. Na tarczy opiera się biała infuła oraz wystają z niej dwa złote pastorały, atrybuty władzy biskupów, zaś boki tarczy otaczają dwie białe wstęgi (vittae), zakończone złotymi frędzlami Pod tarczą na białej wstędze, znajduje się napisana czarnymi literami sentencja: "Ad Infinitam Dei Gloriam" (Dla nieskończonej chwały Bożej), której twórcą jest Wincenty Pallotti, założyciel Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego - pallotynów.

Flaga Karczówki ma być złożona z dwóch poziomych pasów: od górnej jej krawędzi błękitnego, od dolnej jej krawędzi czarnego, nawiązujących do barw herbu pallotynów, obecnych właścicieli Karczówki. Na środku flagi znajduje się herb Karczówki. Doktor Jerzy Michta przygotował także projekt sztandaru Karczówki.

Sztandar Karczówki składa się z płatu w kolorze błękitnym (awers) i zielonym (rewers) obszytych złotą frendzlą o szerokości pięciu centymetrów. Na głównym płacie sztandaru tarczę z herbem Karczówki otacza napis: KIELCE. KARCZÓWKA. PALLOTYNI. Pod tarczą widzimy daty: 1624 - 2009. Na odwrotnej stronie sztandaru w kolorze zielonym, będącym kolorem górników, umieszczopno ich godło - (perlik i żelazo) ukoronowane jest złotą koroną, symbolizującą zwycięstwo i władzę patronki górników św. Barbary.

- To nawiązanie do tradycji, ponieważ na Karczówce znajdowały się kopalnie ołowiu. Prawie wszyscy włościanie wsi Czarnów pod Karczówką, byli górnikami i zostawali pod zarządem hetmana, który kierował pracą górników, którzy własnymi narzędziami zobowiązani byli wykonywać wszystkie prace - podkreśla doktor Jerzy Michta.

W czterech narożnikach zielonego płata sztandaru, znajdują się cztery herby: województwa świętokrzyskiego, miasta Kielce oraz bernardynów i pallotynów, które informują, że Karczówka leży w województwie świętokrzyskim, mieście Kielcach, a herby obu zakonów: bernardynów i pallotynów, o jej przeszłości i współczesności.