Projekt rozporządzenia został teraz skierowany do uzgodnień międzyresortowych. W praktyce jest to już tylko formalność - 1 stycznia 2019 roku Nowa Słupia i Pierzchnica powinny zostać miastami.
Nowa Słupia
Nowa Słupia była miastem w latach 1351–1869. Znajduje się u stóp Łysej Góry (zwanej także Świętym Krzyżem) – drugiego co do wysokości wzniesienia Łysogór. Wieś graniczy ze Świętokrzyskim Parkiem Narodowym, znajdując się w jego otulinie. Przez Nową Słupię przebiegają drogi wojewódzkie: droga wojewódzka numer 751 – z Suchedniowa do Ostrowca Świętokrzyskiego, 753 – do Woli Jachowej (łącząca Słupię z Kielcami) oraz 756 – ze Starachowic do Stopnicy. Nowa Słupia jest ważnym punktem wielu szlaków turystycznych.
W XIII i XIV wieku wieś była własnością opactwa benedyktynów na Świętym Krzyżu. Osada nosiła wówczas nazwę Słup. W 1351 roku opaci świętokrzyscy założyli miasto na mocy przywileju króla Kazimierza Wielkiego. Powstało ono w dogodniejszym miejscu, w porównaniu z poprzednim położeniem wsi, noszącej współcześnie nazwę Stara Słupia.
Rozwój miasta związany był z obsługą pielgrzymek na Święty Krzyż. W Nowej Słupi kilkukrotnie zatrzymał się król Władysław Jagiełło, pielgrzymujący do świętokrzyskiego klasztoru.
W 1405 roku Słupia otrzymała przywilej na odbywanie cotygodniowych targów. Liczba jarmarków z czasem zwiększyła się do dziewięciu. W 1578 roku miasto posiadało 2,5 łana, 21 warsztatów rzemieślniczych, 6 garncy gorzałczanych, młyn i stępę.
Po kasacji klasztoru w 1819 roku miasteczko podupadło. W 1869 roku po powstaniu styczniowym, Nowa Słupia utraciła prawa miejskie.
Przed II wojną światową osada miała 3350 mieszkańców. Na skutek wojny ich liczba zmniejszyła się do 1353 w 1946 roku. Obecnie w Nowej Słupi mieszka około 1600 osób.
W 1960 roku powstało Muzeum Staropolskiego Hutnictwa. Współcześnie Nowa Słupia jest ośrodkiem turystycznym w Górach Świętokrzyskich. W miejscowości tej co roku odbywa się festyn archeologiczny Dymarki Świętokrzyskie.
Pierzchnica
Stolica gminy. Najstarsze dzieje Pierzchnicy udokumentowane są dopiero w XIV wiek. Z 1336 roku pochodzi informacja, że wieś parafialna zwana Pierśnicą opłaciła 3 skojce świętopietrza. Osada otrzymała prawa miejskie po 1359 roku, a przed 1397 rokiem, kiedy to zanotowano imię Pietrasza, wójta pierzchnickiego. 1512 roku król Zygmunt Stary na prośbę mieszkańców Pierzchnicy nadał tej osadzie prawo magdeburskie w związku z utratą przywileju na założenie miasta.
Zabudowa Pierzchnicy w latach 1510-1533 nie przekraczała 50 posiadłości, a co za tym idzie, taka była też liczba rodzin mieszczańskich.Pomimo iż uprawa roli była według wszelkiego prawdopodobieństwa, głównym źródłem dochodu mieszkańców, niektórzy trudnili się rzemiosłem lub handlem. W roku 1564 wykazano 4 piekarzy, 3 rzemieślników, zaś w 1569 roku nadto 1 szewca, gorzelnika i młyn należący do króla.
Po powstaniu styczniowym Pierzchnica podupadła i w 1869 roku straciła prawa miejskie . Ostatnim burmistrzem był Andrzej Klejn w latach 1846-1869.
Gmina Pierzchnica jako samorządna jednostka administracyjna została utworzona w 1927 roku jako gmina powiatu stopnickiego.
POLECAMY RÓWNIEŻ:
ZOBACZ TAKŻE: FLESZ: Nowelizacja ustawy o IPN - o co chodzi?
Źródło:vivi24
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
