Paragon – przywilej i obowiązek

Każdy kupujący towary lub usługi powinien otrzymać dokument potwierdzający dokonanie zakupu. Jeżeli sprzedawca ma kasę fiskalną będzie to paragon, jako wydruk z kasy rejestrującej. Na paragonie znajdują się informacje między innymi o cenie, naliczeniach podatkowych, danych sprzedawcy, wysokości stawek VAT.

Paragon powinien być wręczony klientowi bez jego dodatkowych starań. Niestety, nie zawsze jest to dla sprzedających oczywiste, dlatego klienci powinni sami żądać paragonu. Jest on dla nich ważny z kilku powodów.

Po pierwsze, ułatwia klientowi dochodzenie swoich praw w przypadku, kiedy zakupiony towar lub usługa nie odpowiada jakości lub posiada wady. Umożliwia klientowi rachunkową i rzeczową kontrolę poprawności rozliczenia transakcji. Pomaga w porównaniu cen.

Po drugie, sprzyja uczciwej konkurencji. Każdy sprzedawca wydając paragon, jednocześnie rejestruje swoje obroty. Klient żądając paragonu, zmusza sprzedawcę do stosowania czystych reguł konkurowania. Jeżeli klient nie chce paragonu, sprzedawca nie musi „nabić" transakcji na kasę, czyli praktycznie nie rejestruje jej, a zatem - skoro nie ma transakcji nie ma też odprowadzanego podatku VAT. Kasa fiskalna jest swego rodzaju elektronicznym licznikiem i rejestratorem obrotów handlowych oraz należności podatkowych związanych z tymi obrotami. Jest wyposażona w specjalnie zabezpieczony moduł pamięci umożliwiający trwały i jednokrotny zapis danych, bez możliwości ich likwidacji, które można wielokrotnie odczytywać.

Po trzecie, biorąc paragon klienci pomagają sobie w sposób pośredni. Jeżeli sprzedawca wyda paragon, będzie musiał odprowadzić należny podatek do budżetu państwa. Klient może być w tej sytuacji pewien, że zapłacony przez niego, naliczony w cenie podatek, uwidoczniony na paragonie, rzeczywiście trafi do budżetu.

Po czwarte, biorąc paragon, klienci przyczyniają się do likwidacji „szarej strefy". Sprzedawcy nie mają możliwości ukrywania swoich dochodów.