Piękna uroczystość w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Bogorii z udziałem biskupa, wielu księży, harcerzy i wiernych [ZDJĘCIA]

Jak informuje strona diecezji sandomierskiej mszę świętą koncelebrowali ksiądz Roman Janiec, kanclerz kurii, ksiądz Lesław Biłas, proboszcz parafii, ksiądz kanonik Andrzej Wierzbicki, ksiądz kanonik Szczepan Janas, dziekan dekanatu staszowskiego oraz przybyli kapłani. We wspólnej modlitwie uczestniczyli również przedstawiciele władz samorządowych, harcerze, strażacy, parafianie oraz pielgrzymi z okolicznych miejscowości.

Biskup Krzysztof Nitkiewicz mówił w homilii o instrumentalnym traktowaniu Chrystusa, Maryi i Świętych. Chodzi o sytuacje, gdy przypominamy sobie o Bogu będąc w potrzebie. To kształtuje również podejście do sanktuarium. Jeśli są cuda, albo przynajmniej krąży taka fama, są i ludzie. Tymczasem sanktuarium jest miejscem, w którym działanie Boga jest o wiele szersze, ogarniające dosłownie wszystko. Tutaj Jego głos rozlega się wyjątkowo donośnie. Dzięki temu człowiek wchodzi w przestrzeń zbawienia, może wsłuchać się w Boże Słowo, pójść za nim i doświadczyć nawrócenia, które powinno doprowadzić do konfesjonału i do nowego życia.

Ordynariusz sandomierski zwrócił jednocześnie uwagę na to, że Bóg chce dotrzeć ze Swoim zbawieniem do wszystkich. On kocha każdego i nie ma dla Niego lepszych czy gorszych. Dlatego sanktuarium powinno być miejscem łatwo dostępnym, otwartym, oferować gościnę i tętnić życiem. Tym bardziej, że taka właśnie jest Maryja, której cudowny wizerunek odbiera cześć w bogoryjskim sanktuarium. Na zakończenie Mszy św. odbyło się wystawienie Najświętszego Sakramentu oraz uroczyście odśpiewany został hymn Te Deum - informuje portal Diecezji Sandomierskiej

Bogoryjski obraz przedstawiający Matkę Bożą trzymającą na ręku Dzieciątko Jezus został namalowany w latach 20. XVII w. przez Jana Sochera w Krakowie. Został wykonany na zamówienie kanoników regularnych i przywieziony w 1626 r. z kościoła św. Marka w Krakowie do kościoła w Kiełczynie, skąd w uroczystej procesji przeniesiono go do Bogorii. Pierwsze wzmianki o cudach przez wstawiennictwo Matki Bożej z Bogorii pojawiają się w 1646 r. Wywołały one wielkie wrażenie i sławę w tej części ziemi sandomierskiej. Zakonnicy założyli księgę cudów, w której jest zapisanych kilkaset niezwykłych zdarzeń. Od roku 2009 w Bogorii znajduje się sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia, a obraz został koronowany przez bp. Krzysztofa Nitkiewicza 29 sierpnia 2010 roku.

Z okazji dziesiątej rocznicy koronacji Obrazu w Sanktuarium w Bogorii została przygotowana pieśń. Była ona zaprezentowana wiernym 15 sierpnia podczas mszy świętej w Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Bogorii. Twórcze przedsięwzięcie wsparł organista Stanisław Gibała, który skomponował muzykę, utwór wyśpiewała Ania Marcinkowska. -Pieśń jest nie tylko okolicznościowym darem dla Bogoryjskiej Maryi, tekst napisałam z miłości do tego miejsca. W tym kościele udzielono mi chrztu, przyjęłam I Komunię Świętą, byłam bierzmowana i przeżywałam uroczystość zawarcia małżeństwa. To moje życie zainspirowało mnie do napisania pieśni, która ma łączyć pokolenia /A kiedy umilkną nasze pacierze/inni po nas przyjdą, by pocieszać serce/ Tak, jak od wieków w ojców wierze/spragnieni Twego miłosierdzia/. Tekst jest kontynuacją przekazu wiersza, który napisałam 11 lat temu "Do kościoła w Bogorii" opartego na wspomnieniach, kiedy to przez wiele lat ''bielutkie buciki niosły mnie do Matki Pocieszenia" - powiedziała nam Anna Zielińska - Brudek.

Dla Matki Boskiej Bogoryjskiej

Otwórz drzwi Maryjo do nieba,
jestem kamieniem, co na miejscu obrasta.
Miłość tego miejsca nas zmienia
z Aniołami śpiewamy- Ty święta niewiasta!

Ref. Na Twej głowie gwieździsta korona
wiarą ludu , prawdy poszukuje.
Tu nasze korzenie, rodzina uskrzydlona
księgę łask i cudów historia zapisuje.

W bogoryjskiej świątyni pocieszenia
Jezus na ręku Maryi, nadzieja na trwanie.
Dla nas, mądrości krzyża i zbawienia
uczynimy wszystko, co nam każesz Panie.
Ref.
A kiedy umilkną nasze pacierze,
inni po nas przyjdą by pocieszać serca.
Tak, jak od wieków w ojców wierze
spragnieni Twego miłosierdzia.
Ref.
Autorka tekstu- Anna Zielińska-Brudek
Muzyka- Stanisław Gibała
Wykonanie- Anna Marcinkowska
sierpień, 2020 roku