Pogrzeb księdza Andrzeja Boksińskiego, byłego proboszcza i wykładowcy w seminarium. Mszy świętej przewodniczył biskup Marian Florczyk

Ksiądz kanonik doktor Andrzej Boksiński zmarł w piątek, 30 września, w 97 roku życia i w 72 roku kapłaństwa. Był wykładowcą Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach, byłym proboszczem parafii w Łącznej i Żębocinie, od 2003 roku, kiedy przeszedł na emeryturę był rezydentem parafii w Miechowie.

Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył ksiądz biskup Marian Florczyk. Jak informuje strona Diecezji Kieleckiej homilię wygłosił ksiądz kanonik Franciszek Siarek – proboszcz parafii w Miechowie. W imieniu miechowskiej wspólnoty parafialnej słowo pożegnanie skierował dr Jan Włudarczyk. Po zakończonej Mszy świętej Ciało zmarłego zostało przewiezione na Cmentarz Stary w Kielcach.

Jak informuje strona Diecezji Kieleckiej ksiądz kanonik doktor Andrzej Boksiński urodził się 14 września 1926 roku w Kielcach. Tu uczył się w Szkole Powszechnej i w Gimnazjum. W czasie wojny kontynuował naukę na tajnych kompletach prowadzonych przez dyrektora Ildefonsa Sikorskiego. Maturę uzyskał w lipcu 1945 r. w Liceum im. Św. Stanisława Kostki w Kielcach. Mimo przeciwnego zdania swojej rodziny, postanowił wstąpić do Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach. Święcenia prezbiteratu przyjął 17 grudnia 1950 r. z rąk biskupa Czesława Kaczmarka. Następnie dostał nominację na wikariusza parafii Bieliny, ale została ona odwołana. Nową otrzymał 18 stycznia 1951 r. Tym razem na stanowisko drugiego wychowawcy w Niższym Seminarium Duchownym w Kielcach. Na początku lipca 1951 r. został wikariuszem parafii Skała. Tu uczył religii oraz historii, gdyż uzyskał magisterium z historii na Wydziale Historyczno-Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Później ukończył także historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Kolejny etap to nominacja na wikariusza parafii Sędziszów, a rok później - na stanowisko profesora Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach i pracownika Komisji Artystyczno-Budowlanej Kurii Diecezjalnej w Kielcach. W roku 1964 udał się na urlop naukowy na napisanie pracy doktorskiej. Nadal wykładał historię sztuki i konserwację zabytków w krakowskim Seminarium Księży Misjonarzy na Stradomiu.

W lutym 1967 r. uzyskał doktorat na Wydziale Historyczno-Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Tytuł pracy to „Mecenat artystyczny królowej Elżbiety, żony króla Kazimierza Jagiellończyka”. Po obronie doktoratu powrócił z Krakowa do Kielc i pracował nadal w Kurii Diecezjalnej oraz w Seminarium Duchownym, wykładając historię sztuki i konserwację zabytków.

W maju 1973 roku biskup Jan Jaroszewicz mianował go proboszczem parafii Łączna. Tu pracował 13 lat. Przeprowadził generalny remont kościoła i plebanii w Łącznej i wybudował kościół w wiosce Zalezianka. Po tym poprosił biskupa Stanisława Szymeckiego o przeniesie go do Żębocina. Parafię w Żębocinie objął w roku 1986. Sporządził wszystkie plany remontu kościoła i konserwacji wystroju wnętrza, uzyskał potrzebne zezwolenia i przystąpił do intensywnej pracy. W tym okresie znalazł też czas na pisanie tekstów z dziedziny historii sztuk i konserwacji zabytków. Na swoim koncie ma również opracowanie katalogu zabytków Bazyliki miechowskiej oraz napisanie książki poświęconej dziejom tego kościoła. Zmarł 29 września 2022 r., mając 97 lat życia oraz 72 lata kapłaństwa.