Pół wieku po maturze. W „starym” koneckim liceum spotkali się w sobotę jego absolwenci

W najstarszej ponadgimnazjalnej szkole w powiecie koneckim powitał absolwentów dyrektor Wojciech Jasnos, który opowiedział o działaniach szkoły, sukcesach jej uczniów i nauczycieli. Szczególnie ciepło powitał dawną wychowawczynię absolwentów Halinę Stelmach. W imieniu uczestników zjazdu mówił Władysław Rudziński główny organizator rocznicowego spotkania. Z nostalgią wspominał wspólnie spędzone w szkole lata, znakomitych nauczycieli i atmosferę panującą wtedy w szkole. Wzruszająca była chwila złożenia wiązanki kwiatów przed Tablicą Pamięci i minuta ciszy poświęcona nauczycielom, absolwentom i uczniom Gimnazjum i Liceum im. św. Stanisława Kostki, poległym i pomordowanym podczas II wojny światowej.

Obecni uczniowie przygotowali dla przybyłych niespodziankę artystyczną. W sali teatralnej zaśpiewali kilka utworów, emanując ciepłem i młodzieńczą radością. W trakcie spotkania cele powstania i działalność Stowarzyszenia Absolwentów Koneckiego Gimnazjum i Liceum Razem dla Przyszłości omówił Marian Jankowski , obecny kanclerz . Zachęcał do wstępowania do Stowarzyszenia i poprzez nie wspomaganie szkoły.

Wiele rozmów i wspomnień wywołało zwiedzanie sal lekcyjnych i wystawy fotogramów, przygotowanej na 100- lecie liceum. Najdłużej zatrzymano się przed zdjęciami klasowymi, na których absolwenci z rocznika 1966/67 próbowali rozpoznać swoich kolegów i nauczycieli. Były tutaj i smutne refleksje - niektórzy z nich już odeszli, jak i zabawne, kiedy następowały pomyłki w rozszyfrowaniu podobizn. Wielu z absolwentów z nutką smutku zaglądało do sal, w których spędziło cztery lata. Można było usłyszeć wiele refleksji. - To już 50 lat, a jakby niedawno, prawie wczoraj. Szkoła zupełnie odmieniona, nowoczesna ale przecież to nasza "stara buda". Pełno w niej, zwłaszcza dzisiaj- kiedy my w niej jesteśmy, minionego gwaru byłych uczniów, chodzą jeszcze po niej duchy naszych wspaniałych, wymagających ale lubianych profesorów, słychać głosy Henryki Ciepłowskiej, Wandy Kowalskiej, Kazimiery Monety, Jerzego Wasyńczuka, Zbigniewa Chmielnickiego, Władysława Zawady, Zenona Deki, Eugeniusza Durana, dyrektorów Franciszka Nowakowskiego, Aleksego Kierkusia i wielu innych. Brzmią nam w uszach jeszcze koncerty filharmonii, nasze ówczesne piosenki i ostatni szkolny dzwonek. I żal się rodzi, że to już minęło ale i radość ogromna ze spotkania, w wielu przypadkach po raz pierwszy po 50 latach po egzaminie maturalnym - mówiono.

Na zakończenie spotkania w szkole zrobiono sobie wspólne fotografie, żeby udokumentować swój pobyt w placówce. Dalsza część, już mniej oficjalna, odbyła sie w Sielpi w Ośrodku Wypoczynkowym „Łucznik”, gdzie przy suto zastawionych stołach, obfitujących w znakomite potrawy można było już na luzie wspominać, wspominać, wspominać.... Na parkiecie przy dźwiękach przebojów z lat 60., które z przyjemnością i profesjonalizmem zapowiadał didżej Sebastian Filiks , panie pojawiły sie w nowych kreacjach a panowie szarmancko jak dawniej zapraszali je do wspólnej zabawy.

Na ten maturalny jubileusz z różnych stron Polski przybyło 37 osób. Byli to: (pierwsze to nazwisko rodowe): Maria Krzepisz Kopeć, Danuta Kuleta Kwiecień, Maria Deperas Kupis, Anna Grygiel Kasielska, Barbara Warszawska Gąszcz, Danuta Kowalczyk, Maria Widulińska, Krystyna Kamińska, Barbara Pękala Śliwak, Elżbieta Szejna Pięta, Izabela Gula, Lidia Cieślak, Anna Dziubińska, Małgorzata Wojciechowska, Elżbieta Wilk, Krystyna Czarnecka Lewandowska, Jadwiga Chmielewska, Halina Dołowska, Anna Gawrońska Cieślikowska, Władysław Rudziński, Tadeusz Polakowski, Ryszard Witecki , Jacek Kołodziejczyk, Henryk Kosierkiewicz, Włodzimierz Kuleta, Andrzej Madej, Jerzy Grygiel, Lech Cieślik, Andrzej Telecki, Stefan Lorenc, Henryk Pięta, Jerzy Ferensztajn Ryniecki, Adam Matyjaśkiewicz, Stefan Jagiełło.

Warto dodać, że zdecydowana większość z nich ukończyła studia: techniczne, humanistyczne, medyczne, prawnicze, rolnicze. Są wśród nich ekonomiści, inżynierowie, lekarze, farmaceuci, prawnicy. Ich droga życiowa po liceum, liczne sukcesy zawodowe i osobiste mogą być przykładem i wzorem do naśladowania dla kolejnych pokoleń „starego” ogólniaka.