Seksoholizm to też choroba. Jak ją leczyć?

Jeszcze niedawno nie uznawano uzależnienia od seksu za faktyczny problem, raczej za powód do dumy albo wstydu - w zależności od środowiska. Jeszcze dziś można spotkać się ze stwierdzeniem, że seksoholizm to nic innego, jak po prostu większa niż normalna chęć na seks. A jeśli tak - to jaki w tym problem? Niestety, ale dla osoby uzależnionej od seksu jest to kłopot, nawet poważny.

Objawy uzależnienia

Osoba uzależniona od seksu początkowo może nie zauważać swojego problemu. To normalne. Tak samo jest w przypadku każdego uzależnienia. Seks, jak alkohol czy narkotyki, wyzwala początkowo przede wszystkim endorfinę, hormon szczęścia. Dopiero z czasem mogą pojawić się wyrzuty sumienia. Z jednej strony będzie przymus zaspokojenia potrzeby erotycznej, a z drugiej poczucie winy. Jeśli zastanawiasz się, czy właśnie ty możesz zaliczać się do tych osób, sprawdź, jakie są najczęstsze objawy tego uzależnienia:
- nie kontrolujesz ilości partnerów, z którymi współżyjesz;
- w chwilach dużego napięcia, odczuwasz zwiększoną ochotę na seks;
- wiele godzin w ciągu dnia przeznaczasz na oglądanie stron, czasopism, filmów erotycznych, masturbowanie się, fantazje seksualne itp.;
- myślenie o seksie powoduje, że nie wywiązujesz się z podstawowych obowiązków;
- podejmujesz próby ograniczenia swoich zachowań seksualnych, ale kończą się one niepowodzeniem.

Leczenie

Jeżeli czujesz, że możesz mieć problem z uzależnieniem od seksu, poszukaj pomocy u psychologa. Seksoholizm jest chorobą, a jeśli tak - to w każdej chwili możesz podjąć próbę leczenia jej. Coraz więcej ośrodków psychologicznych oferuje terapię dla seksoholików.
- Seksoholizm jest uzależnieniem od pewnego zachowania, w tym przypadku seksu. Ale w tej sytuacji, podobnie jak siecioholizmu czy zakupoholizmu, terapia polega na ograniczeniu niepożądanego zachowania, przejęciu nad nim kontroli, a nie na całkowitym jego wyeliminowaniu - mówi Krzysztof Tylski, terapeuta z Ośrodka Polana.

Terapia dla osób uzależnionych od seksu odbywa się na podobnych zasadach, co dla alkoholików czy narkomanów. Z tym, że jest ona dostosowana do tego określonego zaburzenia. Pacjent ma do wyboru terapię indywidualną albo grupową.