Trzeba będzie jakoś złożyć tę naszą Polskę do kupy

Przepraszam, że znów o wyborach, ale inaczej się nie da. W końcu ważna sprawa. W niedzielę wieczorem poznamy nowego prezydenta. Choć, jeśli wierzyć sondażom, różnice między kandydatami są tak niewielkie, że w poniedziałek może się okazać, że wygrał ten drugi. Kilka procent to margines błędu.
Wtedy się zacznie! Zdrada, oszustwo, spisek! Nie wiadomo tylko, kto tak będzie krzyczał. A sytuację już mamy nieciekawą. Politycy przecięli Polskę na pół. Jak Radziwiłł z „Potopu”, rwą tyle sukna, ile zdołają. Nic to, że ludzie w rodzinach się do siebie nie odzywają. Kogo to obchodzi? Trzeba wygrać. Ściskać dłonie, przytulać zwolenników, patrzeć na tłum pod trybuną i mówić „cieszę się, że tylu was przyszło”, choć epidemia nie odpuszcza. Chodzi przecież o Polskę!
Zastanawiam się - gdzie tu odpowiedzialność za zdrowie rodaków?Chociaż, duszności i gorączka to chyba najmniejszy problem. Ludzie zioną do siebie nienawiścią. Ci, co dali się przekonać, że Duda im dał pieniądze i godność, w pozostałych widzą złodziei i krwiopijców, a niektórzy na dodatek zdrajców. Jak w Rosji w 1917 roku. Wydłubują oczy Trzaskowskiemu na plakatach, modlą się do Matki Boskiej o zwycięstwo i święcie wierzą, że bronią Ojczyznę przed obcymi, LGBT i piątą kolumną. Ci, co skończyli studia, noszą markowe ciuchy i nie muszą się martwić, co do gara włożyć, wcale nie lepsi. O popierających obecnego prezydenta, mówią „patosy”, „pińcet plusy”, „chamy” albo „bydło”. Takiej się III albo i IV Rzeczypospolita dochowała inteligencji.
W 2020 roku mamy podział, jak w„Kapitale” Marksa. Tertium non datur. Smutna to refleksja, ale po wyborach raczej nie przyjdzie opamiętanie. Polacy, jak dotąd, będą sobie skakać do gardeł. W poniedziałek nowy prezydent powinien wziąć igłę, nanizać nitkę i postarać się jakoś tę Polskę pozszywać do kupy. Ale pewnie zamiast tego pojedzie do swoich wyznawców, uniesie ręce w geście zwycięstwa i powie „no, tośmy im, k... pokazali”.