Odeszła do wieczności wybitna osobowość wąchockiej społeczności. Chociaż nie pochodziła z Wąchocka, to zżyła się z tym miastem, z tymi ludźmi. W pogrzebie uczestniczyła liczna rzesza jej uczniów, obecnych i emerytowanych nauczycieli wąchockiej szkoły, burmistrz Jarosław Samela, wielu mieszkańców miasta i gminy, rodzina.
Mszę św. żałobną odprawił ojciec Gerard, z wąchockiego zakonu Cystersów. On też wygłosił obszerną, wzruszającą homilię, prawie w całości poświęconą zasługom Janiny Kołsut. Pod koniec mszy św. Paweł Ciok, lokalny poeta i działacz społeczny, przypomniał jeden z wierszy poetki z jej tomiku „Moje słowa” i zaprezentował swój wiersz, poświęcony zmarłej.
Bardzo żarliwie o zasługach Janiny Kołsut dla lokalnej społeczności mówił Stanisław Kosior, emerytowany nauczyciel szkoły w Wąchocku. Uczennice szkoły, w której uczyła Janina Kołsut, dziś Zespołu Placówek Oświatowych, przeczytały dwa charakterystyczne wiersze lokalnej poetki. Uroczystościom w kościele towarzyszył poczet sztandarowy wspomnianego Zespołu Placówek Oświatowych w Wąchocku.
Trumna z ciałem zmarłej spoczęła w rodzinnej mogile, na wąchockim cmentarzu. Stanisław Pożoga, kolega szkolny Janiny Kołsut, odegrał nad grobem, na trąbce, melodię „Cisza” Nino Rota.
Życiorys zmarłej
Urodziła się, jako Janina Piekutowska, 20 lipca 1920 roku w Chwałowicach koło Iłży. Jako córka leśnika mieszkała w Leśnictwie, w sąsiednich Małomierzycach. Ukończyła Liceum Ogólnokształcące imienia Tytusa Chałubińskiego w Radomiu, potem Studium Nauczycielskie w tym samym mieście. Uzupełniała wykształcenie w trakcie pracy. Pracę nauczycielki rozpoczęła tuż po szkole średniej, w Jedlance koło Iłży.
Od 1951 do 1976 roku uczyła w Wąchocku języka polskiego, historii i pokrewnych przedmiotów. Prowadziła szkolne koło teatralne. Działała w Lidze Kobiet, a potem w Kole Gospodyń Wiejskich, kiedy Wąchock był jeszcze wsią. Była radną Gromadzkiej Rady Narodowej w latach 1958-1961.
Pierwsze wiersze napisała w Szkole Powszechnej w Chwałowicach, mając 7 lat. Pisała w szkole średniej, na studiach i podczas pracy. Inspiracją była bogata przyroda Lasów Małomierzyckich, gdzie spędzała wiele czasu, jako dziecko. Napisała tych wierszy ponad 200. W 1999 roku wydała tomik poezji pod tytułem „Moje słowa”. W formie poetyckiej opisuje tam wiele akcentów życia społeczności Wąchocka i rodzinne lasy. Jest autorką pięknych słów hymnu szkolnego Zespołu Placówek Oświatowych w Wąchocku.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
