Wiesława Sowa z Liceum Ogólnokształcącego imienia kardynała Stefana Wyszyńskiego najlepszą nauczycielką klas ponadpodstawowych w powiecie

- Bardzo się cieszę, że dostałam tak dużo głosów od obecnych uczniów i tych, których uczyłam wcześniej. Dziękuję również rodzicom, którzy, oddając swój głos na mnie, docenili moje zaangażowanie w pracę z ich dziećmi. To wyróżnienie jest dla mnie ważne, ponieważ stanowi uwieńczenie mojej kariery zawodowej – mówi nasza laureatka.

Jak tłumaczy od najmłodszych lat marzyła o zostaniu nauczycielką.

– Kiedy byłam dziewczynką prowadziłam zeszyt, który podpisałam jako dziennik lekcyjny. Rysowałam w nim rubryki, wpisywałam nazwiska swoich koleżanek i kolegów z klasy, przedmioty i oceny zarówno z prac pisemnych, jak i odpowiedzi ustnych. Kiedy poszłam do liceum, to już wiedziałam, że chcę pracować w szkole. I marzenie po wielu latach się spełniło – wspomina nauczycielka.

Pracę w szkolnictwie zaczęła w 1984 roku i od początku związana jest z Liceum Ogólnokształcącym imienia księdza kardynała Stefana Wyszyńskiego. Uczy języka polskiego, choć mogła również zostać nauczycielką innego przedmiotu.

- Początkowo chciałam studiować germanistykę, bo lubiłam uczyć się tego języka. Ale kiedy dwukrotnie nie udało mi się dostać do finału Olimpiady z języka niemieckiego w Lublinie, postanowiłam zweryfikować swoje plany i wybrałam polonistykę, ponieważ od dziecka bardzo lubiłam czytać książki i przeżywać wraz z bohaterami ich fantastyczne przygody – mówi Pani Wiesława.

Co ciekawe ulubionym przedmiotem szkolnym naszej zwyciężczyni nie był język polski, a wychowanie fizyczne.

- Od początku szkoły najbardziej lubiłam w- f. Nie trzeba było się uczyć. Wystarczyło przynieść strój i można było rozwijać swoją kondycję fizyczną poprzez różnego rodzaju ćwiczenia czy gry. W podstawówce najbardziej lubiłam grę w dwa ognie, a w liceum lubiłam grać w siatkę i kosza. Nie przepadałam za matematyką, bo nie wszystkie zagadnienia rozumiałam. Ale jeśli trafił się dział niesprawiający mi trudności, to lubiłam rozwiązywać zadania. Mimo że matematyka nie była moim ulubionym przedmiotem, to starałam się mieć na koniec roku ocenę dobrą. Zawsze mi się to udawało, a i maturę z tego przedmiotu też zdałam na 4 – opowiada.

Po latach nauczycielka skupia się wyłącznie na języku polskim, co sprawia jej ogromną satysfakcję.

– Bardzo lubię swoją pracę, cieszę się szczególnie wtedy, kiedy widzę, że omawiany problem staje się podstawą do formułowania pytań i powodem do dyskusji – tłumaczy.

Choć życie szkoły kręci przede wszystkim wokół nauki, to często dochodzi w niej do wielu zabawnych sytuacji. Jedną z nich podzieliła się z nami Pani Wiesława Sowa.

- W latach 80. przyjeżdżałam do szkoły Fiatem 126 p. i pewnego razu po zakończonych zajęciach odnalazłam samochód nie na parkingu, tam gdzie go zostawiłam, a na boisku szkolnym. Okazało się, że przenieśli go tam moi wychowankowie. Następnego dnia dostali ode mnie delikatną reprymendę. To wydarzenie nie tylko pamiętam ja, ale również moi uczniowie, którzy podczas ostatniego zjazdu klasowego przypomnieli mi swój „ wybryk”.