Niezwykła publikacja o strajku w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu. Odbyła się oficjalna prezentacja albumu. Zobacz zdjęcia

W konferencji, połączonej z pokazem albumu i dyskusją, wzięli udział między innymi autorzy publikacji i uczestnicy strajku – byli studenci WSI i pracownicy uczelni.

Książka ukazała się w 42 rocznicę zakończenia strajku w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu i wprowadzenia stanu wojennego. „Nasz czas - Kronika strajku pracowników i studentów w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu” jest pierwszą źródłową pozycją zawierającą ujawnione po 40 latach wszystkie depesze ze strajkowego teleksu, który w czasie strajku był podłączony do ówczesnej sieci kolejowej w Laboratorium Telekomunikacji.

Został też dokonany wybór, z 200 odkrytych także po 40 latach, wysokiej jakości zdjęć ze strajku autorstwa Jerzego Kośnika – wybitnego dokumentalisty i fotoreportera. Jerzy Kośnik wykonał zdjęcia na zlecenie Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność”. Przygotowane do publikacji dokumenty opatrzone są wstępem historyka prof. Jacka Czaputowicza. Oryginalne tasiemki zakonspirowane po strajku i zdeszyfrowane przez Michała i Wojciecha Jakubiaków zostały, w 40 rocznicę protestu, w grudniu 2021 roku przekazane Dyrektorowi Archiwum Akt Nowych w Warszawie. Dzięki życzliwości dyrektora Mariusza Olczaka i jego współpracowników złożony został projekt albumu. Inicjatorem publikacji jest Włodzimierz Dobrowolski ówczesny rzecznik prasowy strajku, członek Niezależnego Zrzeszenia Studentów.

Zobacz też:

Album „Nasz czas - Kronika strajku pracowników i studentów w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu” jest pokaźną księgą, liczy 1250 stron, zawiera 150 zdjęć. Jest także lista strajkujących. Celem autorów albumu jest przywrócenie pamięci o tym najdłuższym w PRL proteście i jego bohaterach. Strajk poza realizacją ideałów „Solidarności” miał za cel wzmocnienie prawa do samorządności, poszerzenie swobód oraz odnowę moralną środowiska akademickiego, będącego naturalną bazą rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. W efekcie protestu, w ramach wspierających działań „Solidarności” akademickiej oraz Niezależnego Zrzeszenia Studentów, stanęło ponad 80 ośrodków akademickich w całym kraju a w akcji okupacyjnej wzięło udział ponad 100 tysięcy strajkujących pracowników i studentów. Książka nie jest w obiegu księgarskim, trafi do bibliotek.

Bezpośrednim powodem protestu w 1981 roku był wybór na rektora profesora Michała Hebdy. Według części studentów i pracowników WSI, wybór odbył się dzięki ordynacji, która była nie do zaakceptowania. Szybko okazało się, że podobne stanowisko ma przygniatająca część uczelni w Polsce. Błyskawicznie wybuchły strajki na wielu uniwersytetach i politechnikach, uczelniach w całej Polsce. Studenckie strajki zakończyły się 13 grudnia 1981 roku, gdy został wprowadzony stan wojenny.