Droga Krzyżowa przeszła ulicami Barwinka. Zorganizowała ją parafia świętego Stanisława w Kielcach. Wzięły w niej udział setki osób

Droga Krzyżowa prowadziła ulicami osiedla Barwinek, uczestniczyły w niej setki osób. Krzyż niosły poszczególne stany - dzieci, ministranci, Apostolat Maryjny, Róże Różańcowe, chorzy, osoby samotne oraz kapłani pracujący w parafii świętego Stanisława Biskupa Męczennika - ksiądz proboszcz Wiesław Stępień, ksiądz Stanisław Hatny, ksiądz Przemysław Filipkiewicz, ksiądz Daniel Olejarczyk oraz były wieloletni proboszcz Marian Janus.

Zobacz zdjęcia z parafialnej Drogi Krzyżowej

„Krzyż jest rzeczywistym ciężarem. Nie tylko fizycznym, ale bardziej duchowym. Tym fizycznym cierpieniem, tymi ludzkimi sprawami obciążamy Boga, gdyż On się obarczył naszym losem. Z tej racji tak bardzo szczęśliwym zdaje się być człowiek. O ile łatwiej iść nam z własnym krzyżem, gdy wiemy, iż Ty wciąż idziesz przed nami. Każdego dnia, w najtrudniejszych chwilach naszej krzyżowej drogi trzeba nam wypatrywać Ciebie”.
Czy pamiętasz owe: kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie. Niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje?
Czy to takie złe, że boję się krzyża? Nie – to takie ludzkie. Jednak w takiej chwili – Tyś jest siłą, mocą, naszym ramieniem. Ty podtrzymujesz i prowadzisz. Prowadź więc po drogach życia w wierności Tobie - tę piękne rozważania wybrzmiały przy II stacji - Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona.

Przy stacji X - Pan Jezus z szat obnażony rozważania dotyczyły znaczenia prawdy w życiu każdego człowieka.
Zdjęto z Niego krzyż. Ulżono Mu! Już był czas. Jednak teraz zażądano czegoś więcej. Zażądano, by wyzbył się wszystkiego. Zrywają z Niego szatę i musi ją oddać. Musi być gotów! Dał się obnażyć wobec świata i dał świadectwo prawdzie o sobie i swej misji zbawienia człowieka. „ On się na to narodził i na to na ten świat przyszedł, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, który z prawdy jest, słucha Jego głosu”.
Ten, kto idzie za Jezusem, idzie ostatecznie za prawdą, a prawda kosztuje. Za dorodne ziarno prawdy przychodzi wiele zapłacić. Bo prawda krępuje i demaskuje wszelkie kłamstwo, wszelką małość i naiwność człowieka. I z tej racji tak wielu podejmuje walkę z prawdą.
Czy pamiętasz, kiedy przyszło Ci opowiedzieć się po stronie prawdy, wbrew temu, co inni mówili? Jestem gotów! Niech ludzie widzą. Niech świeci światłość przed ludźmi, aby widzieli dobre uczynki. I jako takie, niech denerwują, niech niepokoją, niech pociągają innych.

A przy ostatniej, XIV stacji - Pan Jezus złożony w grobie wierni uczestniczący w Drodze Krzyżowej usłyszeli słowa dotyczące nadziei, jaka daje wiara w Jezusa i wejścia w bramę nieba:
W pokoju zasnę i będę odpoczywał. Zasnął w pokoju i odpoczął po trudach życia – ale…
Grób pusty! Pozostał on daleko, a Kościół idzie dalej. Z tej śmierci prawdziwie trysnęło życie. To nie grób jest celem, nie śmierć jest ostatecznością – ale życie! Grób i śmierć to etapy naszej drogi – szczególne etapy drogi ku życiu! To będzie też historia i to będą też etapy mojej drogi ku życiu wiecznemu.
Czy pamiętasz – ten ból rozstania i pociechę, jaką niesie wiara? Nic dwa razy się nie zdarza, nie ma dwóch takich samych ludzi i takich samych spotkań. Każde jest inne, ale każdy człowiek i każde z nim spotkanie czyni nas bliższymi owej godziny, w której wszystko się dopełni – godziny odejścia w nadziei spotkania.
Niech wówczas z nieba spadnie nasza gwiazda, niech zadzwonią nam dzwony i niech zapłonie gromnica i płynie modlitwa i niech płyną łzy. A my gotowi – piękni, dumni i czyści ruszymy w bramę nieba i Pan zapyta: „ czy pamiętasz?”.