Ogrodzenie na kilka sposobów

Zbudowanie ogrodzenia i jego wykończenie do najtańszych nie należą. Dlatego też, w wersji oszczędnościowej, z boków i tyłu domu, wykonywane jest ono najczęściej z metalowej siatki albo bloków betonowych. Jego frontowa część musi być jednak praktyczna i piękna.

Reprezentacyjny fragment ogrodzenia zwykle jest murowany lub wylewany z betonu, a następnie okładany różnego typu okładzinami. Materiał do budowy i wykończenia ogrodzenia zależny jest od naszych upodobań i zasobności portfela. Mamy do wyboru między innymi klinkier, polne otoczaki, łupki, a także granit, marmur, piaskowiec oraz gres i inne okładziny ceramiczne.

Kapinos - mały ważny detal

Kapinos - mały ważny detal

Słupki oraz cokoły murowane trzeba od góry zabezpieczyć przed wodą, aby nie wnikała do wnętrza i nie powodowała rozsadzania i niszczenia ogrodzenia. Najwygodniej jest kupić gotowe czapy i daszki, dbając o to, aby były odpowiedniej wielkości i wystawały kilka centymetrów poza obrys słupka i cokołu. Od spodu powinny mieć kapinos, żeby krople deszczu nie spływały po murze. Czapy i daszki są dostępne w różnych rozmiarach, kształtach i kolorach. Klinkieru i kamienia nie musimy impregnować, natomiast w miejscach szczególnie narażonych na zabrudzenia można zastosować preparaty hydrofobowe, zmniejszające absorbcję brudu, odporne na kwaśne deszcze, słońce i agresywne środowisko.

Bez wykwitów

Najpopularniejszym bodaj materiałem do budowania i wykończenia ogrodzenia jest klinkier - trwały, o małej nasiąkliwości, odporny na zabrudzenia i łatwy do utrzymania w czystości. Do murowania i spoinowania cegieł klinkierowych oraz spoinowania płytek klinkierowych używa się zapraw specjalistycznych. Takim właśnie produktem jest kolorowa zaprawa murarska do klinkieru - gotowa sucha mieszanka, produkowana na bazie spoiwa cementowego, wypełniaczy kwarcowych i dodatków uszlachetniających. W swoim składzie zawiera tras, czyli minerał pochodzenia wulkanicznego, ograniczający możliwość wykwitów na wymurowanej powierzchni.

Murowanie można wykonać na pełną spoinę, a następnie po kilkunastu lub kilkudziesięciu minutach - w zależności od warunków atmosferycznych, chłonności cegły oraz związanej z tymi czynnikami szybkości wiązania zaprawy - można przystąpić do profilowania spoiny. Wykonuje się je drewnianym lub plastikowym narzędziem o zaokrąglonym kształcie. Drugą metodą jest połączenie cegieł zaprawą tynkarską z trasem, z pozostawieniem miejsca na spoinę. Wzdłuż brzegów cegieł układa się listewki grubości centymetra, a zaprawą wypełnia jedynie przestrzeń między nimi. Po upływie około tygodnia można przystąpić do spoinowania, stosując tę samą zaprawę.

Z kamienia

Na tego typu ogrodzenia można stosować nie tylko kamienie twarde i zbite (na przykład granit i bazalt), ale i bardziej nasiąkliwe (takie jak wapień i piaskowiec).

Fundament pod mur, wykonany z kamienia nasiąkliwego, powinien mieć izolację przeciw wilgoci. Grubość muru powinna odpowiadać przynajmniej jednej piątej jego wysokości, a zarazem wynosić nie mniej niż 30 centymetrów. Przed murowaniem kamienie należy dopasować, wyrównując je młotkiem kamieniarskim tak, aby nie rozpierały tych leżących niżej i dobrze do nich przylegały. Kamienie układa się poziomo i tak, aby stykały się ze sobą największymi powierzchniami.
Kamienne ogrodzenie muruje się w sposób tradycyjny, przy pomocy zaprawy cementowej, na przykład zaprawy murarskiej z dodatkiem plastyfikatora.

Obłożone płytkami

Mało efektowne ogrodzenie z betonu można okleić płytkami. Zanim zaczniemy je przyklejać, musimy przygotować podłoże. Ma być ono suche, równe, wolne od luźnych cząstek pyłu oraz tłustych pozostałości. Drobne ubytki należy uzupełnić za pomocą zaprawy wyrównującej, służącej do wykonywania miejscowych napraw. Ważne jest, aby zredukować chłonność podłoża emulsją gruntującą. Do klejenia płytek na zewnątrz powinniśmy użyć specjalistycznej zaprawy o zwiększonej elastyczności.

W ogrodzeniu, czyli miejscu szczególnie narażonym na działanie szkodliwych czynników atmosferycznych, do spoinowania należy zastosować fugę elastyczną lub epoksydową. Fugi z systemem o przedłużonej trwałości koloru są odporne na przebarwienia, wykwity, różnego rodzaju grzyby, glony oraz zabrudzenia. Dodatkową zaletą fugi jest jej całkowita wodoszczelność.

Otynkowane

Jeżeli ogrodzenie ma zostać otynkowane, można do jego budowy użyć zwykłej cegły, bloczków gazobetonowych lub innych pustaków. Tego typu ogrodzenie podatne jest na wilgoć, dlatego też zaprawa i tynk powinny być mrozo- i wodoodporne. Do otynkowania ogrodzenia warto wybrać jeden z tynków akrylowych, które są odporne na różnego rodzaju uszkodzenia, czynniki atmosferyczne oraz na zmywanie. Bezwzględnie należy zadbać o wykonanie odpowiedniej hydroizolacji.

Niedopuszczalna jest bowiem sytuacja, aby pod warstwę tynku akrylowego przedostawała się woda, pochodząca z gruntu. Może to doprowadzić, w zimie, do uszkodzeń warstwy tynku.